ท่านทั้งหลายมีความคิดอย่างไรเกี่ยวกับคนที่ชอบเรียนวิชาคณิตศาสตร์วิชาเดียวในไทยครับ
 

ท่านทั้งหลายมีความคิดอย่างไรเกี่ยวกับคนที่ชอบเรียนวิชาคณิตศาสตร์วิชาเดียวในไทยครับ:)

งั้นแสดงว่าคนไทยที่ชอบคณิตศาสตร์ แต่ไปเรียนต่างประเทศก็ไม่เกี่ยวกันสินะ
เอาจริงละครับ ผมว่ามันก็ดีออกที่เราชอบเรียนวิชานั้นแล้วเรียนเจาะแบบลึกซึ้งจนกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเลย แต่ข้อเสียคือ วิชาอื่นมันจะไม่สามารถหนะสิครับ ส่งผลไปถึงการจะก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย

นั้นก็คือตัวผมเองละครับ แต่ผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ

ไม่มีไรหรอกงับ
เพราะการที่เราชอบอะไร เช่น เราชอบคณิตศาสตร์อย่างเดียวเราก็ทำให้เต็มที่ ไปเลย

เราคิดว่า ถ้าคนชอบคณิตฯอย่างเดียว ไม่สนอย่างอื่นเวลาเขาให้ไปเขียนหนังสือ กิจกรรมต่างๆ ก็เขียนไม่ได้ เขียนผิดๆถูกๆ
ไปเรียนต่อ ภาษาอังกฤษ ก็ถ้าไม่ฝึกคงพูดกับบุคคลต่างๆไม้รู้เรื่อง ครูให้โจทย์มาทำไม่ได้:p

ผมก็มีความเห็นในแง่ที่ว่าหากเก่งคณิตศาสตรต์แล้วก็ควรทำให้ดีที่สุด แต่ก็ควรหันมาสนใจวิชาอื่นสักนิดบ้างเพราะใช้ในการสอบเข้าเรียนต่อมากมาย

ขอบคุณครับ ท่าน Pascal

ผมเริ่มสนใจทางคณิตศาสตร์ตอนเริ่มสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่ภายหลังพบว่าในประเทศที่พัฒนาแล้ว มีการแข่งขันค่อนข้างสูง ทำให้ผลงานออกมาไม่ตรงกับใจของผู้แต่งหนังสือมากๆ แม้ได้รับการปลูกฝังทางวิชาการจากครอบครัว ไม่งั้นเราคงไม่เห็นหนังสือแบบเป็นซีรี่เป็นแบบเรียน เพราะเนื้อหาที่เหมาะสม ปริมาณวัดที่อะไร ตรงนี้จัดเป็นสิ่งที่น่าคิดเรื่องของ Harmony (ความสม่ำเสมอ) ในที่นี้คือเป้าหมายทางสังคมเป็นตัวตัดสินกระมั้งครับ

ถ้าเป็นในยุคของEnt. ก็เป็นเรื่องที่ดี คนที่ชอบเรื่องนั้นก็เรียนต่อเนื่องในเรื่องนั้นไปเลย วิชาอื่นก็ไม่ต้องสอบ
แต่ในยุคของAdmission มันไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ เพราะวิชาอื่นๆ ต้องนำไปใช้ในการสอบเพื่อเข้ามหาลัย

ก็ถ้าแน่ใจแล้วจริงๆ
ก็เอาแบบรามานุจันไปเลยก็ได้ครับ

ศึกษาแต่คณิตศาสตร์ ตกวิชาอื่นระนาว แถมโดนถอดทุน รู้สึกโดนไล่ออกจากสถาบันด้วย
สุดท้ายก็ได้จารึกชื่อไว้ในวงการไปตลอดกาลตราบเท่าที่วงการคณิตศาสตร์ยังไม่ล่มสลาย

แต่คำถามที่ต้องถามตัวเองให้ได้ก็คือ "แน่ใจแล้วนะ?"
ถ้าตอบได้ก็ลุยโลดครับ ผมเองก็ไม่เคยสนใจวิชา "ในห้องเรียน" นอกจากคณิตศาสตร์อยู่แล้ว
เกือบ F ไปหลายตัวครับ

ขอบคุณครับ
ผมเทียบกับรามานุจันไม่ได้ล่ะครับ

??? อ่านๆดูผมรู้สึกแปลกๆ

ผมแค่ยกรามานุจันมาเป็น case study เฉยๆนะครับ ไม่ได้กะจะเปรียบเทียบอะไรยังไงกับใครทั้งนั้น

เพราะว่าเขาเป็นตัวอย่างที่ดี(รึเปล่า?) สำหรับคนที่มีความมุ่งมั่นในสิ่งๆเดียวจนประสบความสำเร็จ(มั๊ย?)

ผมยกย่องความรักที่เค้ามีต่อคณิตศาสตร์มากกว่าพรสวรรค์ของเค้าเองซะอีกนะครับ

ดีครับ
ศรีนิวาสะ ไอเยอร์กา รามานุจัน เป็น วีรบุรุษของผมเลยครับ:laugh:

แหะๆ วันนี้สอบอังกฤษเส็จเหลือหน้าหลังนั่งทดเลขเล่นซะงั้น ^^

มีวันหนึ่งครูพูดว่า: Soopreecha เรียนวิชาเดียวแบบนี้ ทำไมเขาไม่เอา Soopreecha ไปสอบคณิตศาสตร์โอลิมปิก
เพื่อนเลยพูดขึ้นว่า: Soopreecha ว่าเด็กๆ ครับ
อีกคนหนึ่งพูดว่า: เขากลัวอเมริกาโกธรครับ