แนะนำตัว+อยากได้คำแนะนำเกี่ยวกับวิชาคณิตศาสตร์ครับ
 

สวัสดีครับผมชื่อว่าเตอร์ครับ :happy: อยู่ชั้น ม.4 สายวิทย์-คณิต ติดตามเว็บนี้มานานแล้วครับ พึ่งสมัครสมาชิกเข้ามา ก่อนอื่นขอเล่าก่อนนะครับว่าผมเป็นเด็กที่ไม่ชอบคณิตมาก่อนครับ ตั้งแต่สมัยประถมนู่น ผมเกลียดมากเลย คะแนนวิชานี้ก็น้อยมาก จนกระทั่งผมอยู่ ม.3 ผมเริ่มตั้งใจเรียนคณิตศาสตร์มากขึ้นจากตอนสอบมิดเทอมได้ 11-12 ผมได้ 18 เลยดีใจมากๆเลยครับ ณ ตอนนี้ ผมอยู่ชั้น ม.4 ครับ เทอม 1 ผมคิดไว้ว่าอยากจะเข้าวิศวะครับ ผมเป็นคนชอบดูหนังพวกแอคชั่น ไซไฟ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อะไรอย่างนี้อ่ะครับ ผมเข้าไปดูคะแนนรับตรง PAT 1 ใช้ 20% ซึ่งค่อนข้างเยอะทีเดียวเลยอยากได้คำแนะนำว่าผมเป็นคนที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์ครับ ถ้าไปเรียนพิเศษหรือกวดวิชาผมทำคะแนนในห้องได้ค่อนข้างดีครับ(ตอน ม.3 ด้วย) แต่ถ้าไม่ได้เรียนคะแนนผมแย่มาก ผมเลยไม่รู้ว่าเกี่ยวกับครูผู้สอนหรือเปล่า ผมคิดว่าถ้าปล่อยตัวผมเองแบบนี้ไปอีก 2-3 ปี จนผมขึ้น ม.6 ผมคงไปสอบไม่่ได้ :( เพราะความรู้ด้านคณิตศาสตร์คงสู้คนอื่นเขาไม่ได้แน่ ผมอยากให้เวลากับคณิตศาสตร์นะครับ แต่เวลามันน้อยลงไปทุกวัน ถ้าเป็นไปได้ผมอยากติดอยู่ในห้วงเวลา แล้วไปศึกษาให้หมดเลยละครับ -0- แบบแปปเดียวก็วันพรุ่งนี้แล้ว ยิ่งรร.ผมนี้เหมือนรีบเรียนรีบสอบครับ ผมเลยอยากถามว่าผมควรทำยังไงดีครับ ?:confused:ควรกลับไปทบทวนคณิตตั้งแต่ประถมไหมครับ เพราะบางทีพวกเลขยกกำลัง สแควรูท เศษส่วน อะไรอย่างนี้ ผมยังคิดผิดเลยครับ:blood: (ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก http://www.dek-d.com/board/view/3177919/ ) ผมอยากเข้าใจคณิตศาสตร์อย่างจริงจังครับ ผมไม่อยากนั่งท่องสูตร ต้องอ่านบทพิสูจน์อะไรอย่างนี้หรือเปล่าครับ?:confused: ไม่รู้ว่าเวลา 2-3 ปีนี้ จะพอไหมกับการเตรียมตัว เพราะมีหลากหลายวิชาอีก เช่น ฟิสิกส์ คณิตศาสตร์นี้ต้องพรสวรรค์จริงหรือเปล่าครับ ผมคงมีแต่พรแสวง สุดท้ายนี้ขอบคุณนะครับที่ทนอ่านมา พี่ๆที่ติดวิศวะก็ช่วยแนะนำเด็กน้อยอย่างผมหน่อยนะครับ เรื่องการอ่านหนังสือ การเตรียมตัว ขอบคุณครับ :)

สอบเข้าวิศวะไม่ใช่เรื่องยากเลยครับ หมูมาก ถ้าเอาจริง เวลายังทันถมถืดครับ :great:

แต่ย้ำว่าต้องเอาจริง รู้จักคิด วางแผน จัดการ อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปสูญเปล่า

ถ้าอยากเรียนคณิตให้ได้ดีตลอด

1. ต้องรู้ว่า นิยาม สัจพจน์ ทฤษฎีบท ต่างกันอย่างไร

2. คณิตศาสตร์ก็มีการท่องจำครับ คือนิยาม ต้องแม่น

3. พื้นฐานสำคัญที่สุดแน่นอนครับ หลายคน โตจนป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่าส่วนสูงของรูปสามเหลี่ยมคือตรงไหน บางคนยังไม่รู้ว่า คำว่า หาร กับ หารด้วย ใช้ต่างกันอย่างไรเขียนหรือพูดมั่วตั้วไปหมด บางครั้งต้องลงไปถึงประถม คนที่มีนิสัยตามใจฉัน ไม่สนใจนิยาม จะเข้าใจคณิตศาสตร์ยากครับ

4. ช่วงเวลาที่เหมาะในการพัฒนาตัวเองที่สุดคือตอน ปิดเทอมครับ

5. การพัฒนาตนเอง ตามความติดของผม ควรจะศึกษาวิชาเดียวให้ยาวไปเลย จะได้เห็นถึงความต่อเนื่องของปัญหาต่าง ๆ และแนวทางการแก้ปัญหา

6. ตอนเด็กผมก็เรียนเรื่อย ๆ ไปวัน ๆ ไม่ได้สนใจวิชาไหนเป็นพิเศษ มาเริ่มขยันเลขจริงจังช่วงปิดเทอม ม.2 เทอม 2 ครับ

ผมเริ่มจากการอ่านหนังสือเอง จนจบ ม.ต้น และของ ม.ปลายทั้งหมดอย่างคร่าว ๆ ตอน ม.4 เทอม 2 (ไม่มีเงินเรียนพิเศษครับ)

7. การพิสูจน์สำคัญมากครับ เราควรจะคิดเองก่อนว่าสูตรต่าง ๆ มาได้อย่างไร ถ้าเราคิดด้วยตนเองได้สำเร็จ จะทำให้เรามีอาวุธติดตัวไปใช้แก้ปัญหาได้หลายอย่างครับ ถ้าเรารู้แต่สูตร แต่ไม่รู้ที่มา จะเหมือนคนตาบอดครับ พอเจอปัญหาพลิกแพลง จะประยุกต์ต่อไม่เป็นทันที

แต่ถ้ามันพิสูจน์ไม่ออกจริง ๆ ก็เปิดดูที่มีคนเขียนเอาไว้ครับ แล้วทำความเข้าใจ แต่ถ้าพยายามแล้วไม่เข้าใจจริง ๆ ก็จำแต่สูตรไปฝึกใช้ก่อนได้ แล้วค่อยหาเวลามาทำความเข้าใจภายหลัง จะต้องมีสักวันครับ ที่เราสามารถเข้าใจมันได้ ขอเพียงอย่ายอมแพ้ง่าย ๆ กลับมาดูหรือพยายามคิดอยู่เรื่อย ๆ

8. โดยส่วนตัวจากการที่ศึกษาเนื้อหามาเองเกือบทั้งหมดใน 3 วิชา คือ คณิต ฟิสิกส์ เคมี ผมพบว่าคณิต ใช้เซลสมองทำงานมากที่สุด ฟิสิกส์ใช้เซลสมองทำงานประมาณครึ่งหนึ่งของคณิต และ เคมีใช้เซลสมองทำงานน้อยมาก ไม่ถึง 10% ของเลขด้วยซ้ำ

9. พอจบเลขตอน ม.4 เทอม 2 ผมก็เริ่มอ่านฟิสิกส์ต่อ จนจบคร่าว ๆ ตอน ม.5 เทอม 2 พอปิดเทอมใหญ่ ก็ลุยอ่านเคมีครับ ประมาณ 3 เดือนจบ. จากนั้นก็ดูแต่สรุปย่อกับฝึกทำโจทย์เรื่อย ๆ เป็นระยะ ๆ จากหนังสือพวกรวมโจทย์แบบแยกบทบ้าง แบบรวมทั้งหมดบ้าง

10. หนังสือผมใช้หลายที่ครับ มีแบบเรียน , หนังสือวารสาร MAC ม.ปลาย, หนังสือในห้องสมุด ห้องสมุดวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียน หรือที่ซื้อเองก็มีบ้าง พักเที่ยงทานข้าวเสร็จประมาณ 15 นาที ผมขึ้นไปอ่านต่อในห้องสมุด จนบ่ายโมงก็เรียนต่อ แต่ถ้ามีคาบว่างเมื่อไร ผมก็แวะไปอ่านห้องสมุดทันที

11. ครูที่โรงเรียนที่สอนเลข ผมถามบางครั้งที่อ่านหรือไม่เข้าใจ ปัจจุบันผมยังจำได้ทุกเรื่องว่าเคยถามปัญหาอะไรไปบ้าง

12. พรสวรรค์ถ้ามีก็ดีครับ แต่ขอแค่มีพรแสวงที่ไม่มีสิ้นสุด การสอบเข้าคณะที่ต้องการเช่นวิศวะไม่ใช่เรื่องยากแน่นอน นักเรียนส่วนใหญ่ในประเทศ ไม่ได้ขยันจริงจังอะไรมากครับ ที่ขยันมาก ๆ มีไม่ถึง 1% ของแต่ละรุ่นครับ ถ้าเราเป็นคนส่วนน้อย เราสอบติดแน่นอน ผมเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยตอน ม.6 แค่ครึ่งวันเช้าเท่านั้นครับ นอนนึกไปทีละบทจนหมด ไม่ได้เครียดอะไรเลย สอบเสร็จแต่ละวันก็เล่นต่อ เน้นนอนพักผ่อนให้เพียงพอเป็นหลัก เพราะผมรู้ว่าคนที่ขยันเท่าผมในรุ่นมีไม่กี่คนครับ.

13. เรียนมหาวิทยาลัยยากกว่าตอนสอบเข้าครับ ผมมาเกรดตกตอนเรียนมหาวิทยาลัย เพราะติดเกม ติดคอม ทำเรื่องไร้สาระเยอะมากครับ. :haha:

ปล. ปัจจุบันถ้าอยากเก่งล่ะก็ ง่ายกว่าเดิมเยอะมากครับ เพราะมีหนังสือมากกว่าเดิมเยอะ มีสื่อมีของฟรีที่ดีมากมาย ยุครุ่นผมนั้นโทรศัพท์มือถือไม่มี อินเทอร์เน็ตยังไม่รู้จัก ไม่มียูทูบ ไม่มีไลน์ ไม่มีFB ฯลฯ ติดต่อชาวโลกไม่ได้ มีปัญหาอะไรต้องพยายามแก้ด้วยตนเองทั้งหมดครับ เหนื่อยกว่ายุคนี้ที่ คิดอะไรไม่ออกก็ถาม google ถาม wolframalpha แป๊บเดียวคำตอบลอยมา :cool:

้อ้อ ควรหมั่นลงสนามสอบแข่งทุกสนามเท่าที่จะลงได้ครับ ตรงนี้จะช่วยเพิ่มการพัฒนาให้เรามากที่สุด.:great:

เป็นกำลังใจให้น้องเหมือนกันครับ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีพื้นฐานคณิตศาสตร์ที่ไม่ดี แต่ตอนนี้ก็ "ซวย" ต้องมาเรียนปริญญาเอกคณิตศาสตร์แบบงงๆ มาเรียน measure theory แบบที่ไม่เคยรู้มาก่อนด้วยว่า open set คืออะไร ก็ต้องดิ้นรนเอาเหมือนกันครับ ทุกวันนี้ก็อาศัยถามพี่ๆน้องๆที่อยู่ในนี้เอา ถ้าพื้นฐานไม่ดีเราก็ต้องอ่านหนังสือให้เยอะกว่าคนอื่นครับ:great: