คณิตศาสตร์สมัยก่อนเขาเรียนกันยังไงครับ
 

สืบเนื่องจากกระทู้ http://www.mathcenter.net/forum/show...t=10359&page=4

อ้างอิงคำพูดของคุณ กิตติ
ที่คุณกิตติพูดมา ผมว่าตรงกับโรงเรียนส่วนใหญ่
เพราะคุณครูในโรงเรียนผมแต่ละท่าน มีหน้าที่นอกจากการสอนมากมาย
ซึ่งบางคาบก็ติดภารกิจ เพราะมีหน้าที่เกี่ยวกับกิจกรรม อะไรประมาณนี้
ซึ่ง รร ผม คณิตศาสตร์เรียนเพียง 5 คาบต่อสัปดาห์ (หลัก3คาบ คณิตเพิ่ม 2คาบ)
ซึ่งมันก็ไม่ได้น้อยไป เพียงแต่มันไม่เพียงพอ เท่านั้นเอง

ส่วนในเรื่องหนังสือกระทรวงผมว่าแทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย จะมีก็แค่นิยามเล็กน้อย กับแบบฝึกหัด
ซึ่งตอนนี้ผมก็ได้โหลดหนังสือจากกระทู้นั้นลองมาอ่านดู เป็น Hall อะไรซักอย่าง ซึ่งผมเพิ่งรู้จักจากเว็ปนี้ แต่ติดเรื่องภาษา เล่มที่พอรู้เรื่องนิดหน่อยก็มีแค่ School geometry
ส่วนเล่มอื่นๆงงมากๆ

สิ่งที่ผมอยากถามคือ ในบรรดาหนังสือจากกระทู้นั้น มีเล่มไหนเหมาะสำหรับ ม.ต้นมั่งครับ (ม.3ครับ)
ซึ่งยากไม่ใช่ปัญหา เพราะผมต้องการจะเก่งขึ้น ขนาดโจทย์โรงเรียน (แบบฝึกหัดจากครู) ผมยังทำไม่ค่อยได้เลย ครูสอนค่อนข้างน้อย
หากท่านใด จะพอชี้แนะแนวทางหาความรู้ใหม่ก็ ก็จะกรุณาอย่างสูงครับ

ผมได้เรียนพิเศษหลายๆที่ จะเน้นแต่สอบได้ สอบติด ซึ่ง ผมอยากรู้ลึก รู้ที่มา อะไรประมาณนี้ครับ พวก IJSO สอวน ผมก็ไม่ไปหวังครับ = = เพราะใจรัก แต่ไม่เก่ง

ปล. คณิตศาสตร์ ผมเกรด 2.xx ปลายๆ ไม่ได้เก่งเลิศเลอ แต่อยากแสวงหาความรู้ครับ พรสวรรค์ไม่ได้มา ขอพรแสวงก็แล้วกัน
ปล1. ออกทะเลไปไกลครับ สรุป สมัยก่อนเขาเรียนกันยังไงครับ ขอบคุณครับ

ผมคงเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในข่ายเดียวกับน้องsuttikeat.....หัวกลางๆ ไม่ได้ไบรท์จัด
ตอนเรียนมัธยมต้นเหรอครับเกรดผมก็ใกล้ๆกับน้องนั่นแหละ....ขอเรียกเป็นน้องแล้วกัน(จริงๆแล้วลูกคนโตอยู่ม.1) ขอเล่าให้ฟังแล้วกันครับ ผมขอแบ่งความรู้เป็นขั้นพื้นฐานกับขั้นพลิกแพลงประยุกต์ อันดับแรกต้องมีพื้นฐานที่แน่นพอตัวก่อนครับซึ่งในระดับนี้น้องสามารถซื้อคู่มือของสำนักพิมพ์ไหนก็ได้ในท้องตลาดมาอ่าน เพราะเป็นภาคบังคับตามหลักสูตร ขอเพียงแต่นั่งทำตามแบบฝึกหัดในแต่ละตอนจนครบ สิ่งที่จะได้คือจำสูตรได้จนติดหัว เพราะทำซ้ำๆจนจำได้และได้ความเข้าใจกฎพื้นฐาน ขยับขึ้นมาอีกขั้นที่ผมมองว่าหนังสือเล่มไหนในท้องตลาดที่เราน่าจะซื้อคือการเพิ่มเติมเนื้อหาการพลิกแพลงประยุกต์ เป็นคุณค่าเพิ่ม ซึ่งถ้าความรู้พื้นฐานไม่แน่น การประยุกต์ย่อมทำได้ยาก ผมแนะนำอ่านเล่มใดเล่มหนึ่งสักเล่มก่อนเพื่อปูพื้นตัวเองให้แน่นก่อนครับ

สำหรับผมเองแรกๆไม่ได้ชอบคณิตศาสตร์ เพราะเรียนไม่รู้เรื่อง แถมเคยคิดว่าตัวเองคงเรียนคณิตศาสตร์ไม่ได้ดีแล้ว เมื่อลองนั่งอ่านนั่งทำโจทย์ไปเรื่อยๆจากง่ายๆแล้วเพิ่มความยากขึ้นไปตามลำดับ ค่อยๆมีความมั่นใจเพิ่มขึ้น หาโจทย์สอบแข่งมาทำ พอดีเป้าหมายของผมคือการเข้ามหาวิทยาลัย จึงเน้นไปที่ข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยเป็นหลัก โจทย์ระดับแข่งก็ไม่ค่อยได้สนใจ และยังต้องแบ่งเวลาอ่านวิชาอื่นเพื่อเตรียมสอบ เลยขีดเส้นให้ตัวเองว่าทำคะแนนคณิตศาสตร์ได้สัก70-80คะแนนเท่านั้นพอ แทบไม่น่าเชื่อว่าแต่ละชั่วโมงแต่ละวันที่ผ่านไป ผมก็เริ่มชอบคณิตศาสตร์ไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรมากเกินสิ่งที่ผมตั้งเป้าไว้ .อีกสิ่งหนึ่งที่ผมทำจนคิดว่าครูกับอาจารย์หลายคนคงรำคาญ คือที่เรียนที่โรงเรียน หมดชั่วโมงสอนผมมักจะหยิบโจทย์ที่ผมทำไม่ได้ไปประกบถามครูเสมอ โชคดีที่ครูเขาไม่รำคาญ เมตตาชี้แนะเสมอครับ ครูยุคเก่าเขาไม่รำคาญเขากลับชอบ เผลอๆเวลาพักผมก็แอบไปถามที่ห้องพักครูเป็นประจำ ไม่ได้หวังคะแนนพิศวาสหรอกครับ อยากได้ความรู้จริงๆ และที่เรียนพิเศษก็อีกเช่นกัน ผมก็ถามแบบนี้ ไม่ได้หวังจะแกล้งให้ต้อนครูจนมุม เราถามด้วยความอยากรู้จริงๆ และเพื่อนที่เก่งกว่าผมหลายคนก็ถูกผมถามอีกเช่นกัน สุดท้ายเวลาทีมีโจทย์แปลกๆเพื่อนก็เอามาถามเราเอง ทำได้บ้างทำไม่ได้บ้างก็ไม่เป็นไร

มีหนังสือสำหรับม.ต้นเล่มหนึ่งที่ผมว่าดี ตามพี่เล็กswitchGearคือ หนังสือHi-Speed Gifted Math M.1-2-3 'ลุยโจทย์คณิตศาสตร์กิฟเตด ม.1-2-3 ....เล่มแดงๆหนาๆเกือบ 800 หน้า เล่มละเกือบสองร้อย ของสำนักพิมพ์SCIENCE CENTER ของ ณัฐวุฒิ ขานภูเขียว, อัมรินทร์ อภิรักษ์มาศ...(ไม่ได้ค่าโปรโมทนะครับ)......ลองไปดูที่ร้านหนังสือครับ เปิดๆดูก่อน.....สมัยก่อนผมชอบเข้าไปห้องสมุดของโรงเรียนและชุมนุมคณิตศาสตร์ที่โรงเรียน ยืมหนังสือมาอ่านบ้าง เก็บโจทย์มาทำบ้าง อีกวิธีที่ประหยัดตังค์ครับ.....
เป็นมุมมองของผม ไม่รู้ว่าพอจะได้ความอะไรบ้างไหมครับ วันเวลาเปลี่ยนไป บางอย่างก็ยังใช้ได้ บางอย่างอาจต้องปรับวิธี

เนะนำอีกอย่างครับ ลองเอาโพสต์ในโจทย์ในเว็ปนี้ดูครับ ตอนแรกผมเข้ามาเว็ปนี้ก็งงมากครับ อ่านไม่รู้เรื่อง ต้องแอบไปทดอีกหลายบรรทัดกว่าจะเข้าใจที่เขาเขียนกัน หลังๆก็พอเจอโจทย์ที่ทำไม่ได้บ้าง ก็ค่อยๆลองเอามาโพสต์ดูครับ ทุกๆคนในนี้ใจดีทั้งนั้นครับ เขียนเฉลยละเอียดยิบเลย ถ้าสงสัยถามโพสต์เป็นจุดๆยังได้เลยครับ แล้วค่อยๆสั่งสมไปครับ

แต่ก่อนหน้านี้ผมก็เรียนในห้องก็รู้สึกเบื่อหน่ายครับ ครูสอนอะไรก็ไม่รู้ บางคนสอนแบบให้มันจบๆกันไป เวลาสอบจะได้ไม่มีใครว่าเขาได้ว่าสอนไม่จบ แต่ผมว่าโจทย์สมัยนี้ ถ้าไม่เข้าใจจริงๆ ผมว่าเสร็จหมดอ่ะครับ หลังๆผมก็ยอมรับละครับ มันไม่ไหวละ ลองไปกวดวิชาดูก่อน (ที่บ้านผมไม่มีใครชอบเลขเลยครับ เสียดายมากๆ) แล้วหลังๆก็พัฒนาขึ้น ตอนนี้ไม่ต้องเรียนแล้วครับ ซื้่อหนังสือเล่มละแค่ 200 กับขยันหาโจทย์มาทำให้มันหลากหลายมานั่งทำ แต่ก่อนผมเกรดแย่กว่าอีกครับ 2 บ้าง 1.5 บ้าง ตอนนี้ 4 แล้วครับ (แต่ผมว่า 4 ไม่ 4 ก็ไม่ใช่ตัวชี้วัดครับ อย่าไปจริงจังกับมันมากนะครับ)

เมื่อก่อนก็เคยได้เกรด2วิชาคณิตศาสตร์เหมือนกันครับ เพียงแต่มีอาจารย์ที่ดี ช่วยชี้แนะ(เสียดายท่านเกษียณไปแล้ว) เราก็เอาที่ไม่เข้าใจไปถามเรื่อยๆ
ท่านก็ตอบให้จนความสงสัยหมดไป ควบคู่ไปกับการทำแบบฝึกหัดในท้องตลาด จำได้ว่ามีหนังสือเล่มเล็กๆเล่มหนึ่ง ของMac เป็นแบบฝึกหัด
เราก็นั่งทำไปจากที่ทำไม่ค่อยได้ เป็นทำได้ ทำไปเรื่อยๆรู้สึกดีมาก เพราะเราได้รู้ตัวเองว่า ไม่ใช่เราไม่เก่งคณิต เราสามารถทำได้
ที่สำคัญคือ อย่าเบื่อหน่ายถ้าจะต้องพิสูจน์ครับ การพิสูจน์คือหัวใจสำคัญ ทำให้เราเข้าใจคณิตศาสตร์ได้จริงๆ แล้วก็โจทย์เป็นการประลองในสนาม
ยิ่งทำเยอะยิ่งพลิกแพลง ทำตั้งแต่วันนี้ รับรองเก่งแน่ครับ