ดูหนึ่งข้อความ
  #2  
Old 15 มีนาคม 2012, 07:21
gon's Avatar
gon gon ไม่อยู่ในระบบ
ผู้พิทักษ์กฎขั้นสูง
 
วันที่สมัครสมาชิก: 29 มีนาคม 2001
ข้อความ: 4,608
gon is on a distinguished road
Lightbulb

การอ่านหนังสือเองทั้งหมด จะเหมือนกับเราต้องเดินทางไปทีละขั้นเอง เหมือนกับการเดินทางไกล ซึ่งเหนื่อย เพราะไร้ผู้นำทางและเราอาจจะหลงทางบ้าง และหยุดเดินทางเสียก่อนเพราะหมดกำลังใจ แต่ผู้ที่เคยเหน็ดเหนื่อยและเคยหลงทาง ถ้ามีความมานะอย่างจริงจัง ก็จะสามารถเดินต่อและกลับมาถูกทางจนถึงเป้าหมายได้ในที่สุด และจะเดินทางต่อไปได้เอง เพราะรู้ทุกขั้นตอนมาหมด

คนเช่นนี้มีน้อยครับ ประมาณ 1 ใน 100 เท่านั้นที่ทำได้ ส่วนมากจะท้อแท้สิ้นหวังและหมดแรงไปก่อน ดังนั้นถ้าคุณเป็นคนส่วนใหญ่ในสังคม บอกได้เลยว่าไม่มีทางทำได้สำเร็จครับ คำถามมีอยู่ว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเป็นคนกลุ่มไหน คำตอบคืออยู่ที่ใจของเราเองเป็นผู้กำหนดครับ ง่าย ๆ เลยก็คือ ถ้าคุณเริ่มเดินแล้วสักพักก็หยุด ท้อแท้ สิ้นหวัง เลิกดีกว่า นั่นก็คือคุณเป็นคนส่วนใหญ่ในสังคมครับ.

ถ้าตัดสินใจเดินแล้ว คัมภีร์เล่มแรกที่ควรศึกษาก็คือ คัมภีร์พื้นฐานเพื่อออกแบบมาสำหรับคนส่วนใหญ่ นั่นก็คือหนังสือแบบเรียนที่เขียนโดย สสวท. นั่นเอง แบบเรียนของหลักสูตรปัจจุบันมีขายตามร้านศึกษาภันฑ์ ดังนั้นลองไปซื้อมาอ่านศึกษาดู แต่บางทีหนังสือหลักสูตรปัจจุบันอาจจะเขียนมาแล้วไม่เหมาะกับเรา ก็ลองเข้าห้องสมุดไปดูหนังสือแบบเรียนของหลักสูตรที่เก่ากว่านั้น ลองหยิบยืมมาดู จะสำเร็จมีพื้นฐานดีขึ้นเมื่อไร นั่นขึ้นอยู่กับคุณเองว่าจะวางแผนบริหารเวลาอย่างไร เป็นไปตามสัดส่วนของการลงทุนของเวลาที่คุณทุ่มเทลงไป

แต่ขอบอกไว้สักนิดว่าถ้าคิดจะขยัน ก็ไม่ควรขยันแบบคนโง่นะครับ คือไม่หลับไม่นอน หรือหามรุ่งหามค่ำ เพราะวิชานี้ต้องใช้พลังสมองขั้นสูงในการขบคิดพิจารณาและทะลวงปัญหาในเชิงนามธรรมต่าง ๆ นั่นก็คือถ้าคุณนอนน้อย สมองก็ไม่แข็งแรง ความจำก็แย่ไปอีก ยิ่งถ้าคุณไม่ออกกำลังกายบ้างเลย ร่างกายก็ปวกเปียก สมองก็ไม่มีพลังในการทะลุทลวงด่านต่าง ๆ ได้ครับ ดังนั้นพยายามปรับสภาพร่างกายตัวเองให้ดีที่สุด ยิ่งดีมากเท่าไรก็ยิ่งช่วยย่นระยะเวลาในการศึกษามากขึ้นเท่านั้น อย่าเน้นแต่ปริมาณแต่ไร้คุณภาพครับ เหมือนกราฟพาราโบลาคว่ำ จะมีจุดสูงสุดอยู่ค่าเดียว ถ้าน้อยหรือมากกว่านั้นก็ไม่ดีที่สุด.

ผมเริ่มขยันตอน ม.2 คืออ่านและเรียนรู้วิชาเลขเองทั้งหมดตั้งแต่ของ ม.ต้น จนจบเนื้อหา ม.ปลายทั้งหมดคร่าว ๆ ตอน ม.4 ที่บอกได้อย่างหนึ่งก็คือผมเข้าห้องสมุดที่โรงเรียนเกือบทุกวัน หนังสือในห้องสมุดแทบทุกเล่มผมเคยหยิบมาเปิดดูหมด และแน่นอนว่าหนังสือเลขทุกเล่มในห้องสมุดผมเปิดดูมาหมด หนังสือเลขในร้านหนังสือแถวบ้านทุกเล่มผมหยิบมาเปิดอ่านดูหมด ถ้าคุณขยันเท่านี้ได้ ก็น่าจะจบเลขทัน ม.6 ได้พอดีครับ. แต่ถ้าคุณมีระดับพลังสมองสูงกว่าผมมาก ระยะเวลาอาจจะร่นลงมาอีก นั่นก็คือต้องลองทดสอบเองครับ. หรือคุณอาจจะใช้ตัวช่วยซึ่งปัจจุบันมีมากกว่าอดีตเยอะ เช่นอย่างเว็บบอร์ดที่นี่ ซึ่งถ้าคุณหาเวลามานั่งเปิดอ่าน คุณก็จะได้ความรู้กลับไป หรือถ้ามีข้อสงสัยก็แก้ได้อย่างรวดเร็วกว่าสมัยรุ่นก่อนที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีโทรศัพท์มือถือ ฯลฯ ซึ่งจะต่างกับผมที่อ่านเองทั้งหมด ผมไม่ได้เรียนกวดวิชาที่ไหนเลย ไม่ได้ถามใครเลยยกเว้นครูที่โรงเรียน เดินเองทั้งหมด ซึ่งเหนื่อยมาก ๆ ขอบอก

ปล.หน้าแรกของเว็บ ถ้าคุณเปิดดูจะเห็นเมนูทั้งข้อสอบสารพัด เนื้อหา สรุป บทความมากมาย นั่นก็อยู่ที่ว่าจะเข้าไปอ่านหรือเปล่าครับ วางไว้ให้แล้ว
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความนี้