กลับมาจากเวียดนามแล้วครับ. Happy มาก ก่อนไปนึกภาพว่าที่นั่นจะเป็นอย่าง แต่พอไปเห็นแล้วที่จริงเป็นอีกอย่าง บ้านเมืองเขาก็สงบสุขปกติดี(เปิดประเทศมาประมาณ 40 ปี) ผู้คนขยันขันแข็งมาก ที่ฮานอยมีรถจักรยานยนต์จำนวนมาก เด็ก ๆ จะนิยมขี่จักรยานไปเรียน มีรถยนต์บ้างแต่ไม่มาก รถเมล์บ้าง โดยภาพรวมแล้วรถไม่ติด ไฟแดงประมาณ 20 วินาที
เวียดนามใช้เงินสกุล "ดง" โดยที่ 1 บาท = 360 ดง (โดยประมาณ)ค่าเงินของเรานับว่าแข็งกว่าที่นั่นมากข้าวของจึงนับว่าถูกมากเมื่อเทียบกับบ้านเรา หลาย ๆ ที่รับเงินไทย เงินดอล ผู้คนจำนวนมากพูดได้ 2 ภาษาคือ ไม่ฝรั่งเศสก็อังกฤษ วัฒนธรรมเป็นแบบจีนประมาณ 80% ฝรั่งเศส 20%
ธนบัตรที่ใช้มี 1000, 2000, 5000, 10000, 50000, 100,000 ดง ไปคราวนี้หลายคนซื้อหนังสือกันจำนวนมาก ราคาตั้งแต่หมื่นกว่าถึงสามสี่หมื่นดง แต่ผมซื้อมาเพียง 3 เล่ม = 81,000 d ก็ประมาณ 225 บาทเท่านั้น หนังสือดี ๆ มีเยอะแต่คิดว่าซื้อมาก็คงไม่มีเวลาอ่าน (อ่านไม่ออก + หนักด้วย) น่าเสียดายที่เวลาไปอยู่ที่นั่นน้อยไปจึงไม่มีเวลาตระเวณไปหลาย ๆ ที่ เราได้มัคคุเทศก์ที่พูดภาษาไทยได้ราวกับคนไทยคนหนึ่ง อุปสรรคเรื่องภาษาจึงไม่มีเลย
มาดูรูปพร้อมคำบรรยายบางส่วนนะครับ.
รูปที่ 1 : ท่าเรือที่อ่าวฮาลอง
รูปที่ 2 : เกาะส่วนตัวของผมเอง(ซะเมื่อไหร่)
รูปที่ 3 : จะถึงถ้ำเทียนกุงแล้ว
รูปที่ 4 : ทางเดินไปถ้ำเทียนกุง (เทียน = ฟ้า , กุง = ที่พำนัก)
รูปที่ 5 : บันไดทางขึ้น
