คนเราเกิดมาเพื่ออะไร ? เป็นคำถามที่ดีมากๆเลยครับ ถ้าเรารู้ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไรชีวิตเราจะมีความสุขครับ ถึงแม้ว่าบางครั้งเราอาจจะต้องลำบากกับการใช้ชีวิตแบบนั้น การศึกษาก็เป็นทางเลือกหนึ่งที่สอนให้คนรู้ว่าเขาเกิดมาเพื่ออะไร แต่ความรู้อย่างเดียวไม่ได้เป็นตัวกำหนดคุณภาพของคนครับ ตัวอย่างค้านมีให้เห็นกันอยู่ทั่วไป
เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงของเด็กชนบทคนหนึ่งซึ่งตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตด้วยตัวเอง และรู้ว่าเขาเกิดมาเพื่ออะไร เขาคนนั้นก็คือผมเองครับ
ผมเริ่มรู้ตัวว่าผมเกิดมาเพื่ออะไรก็เกือบจะสายไปเสียแล้วครับ แต่ก็ยังโชคดีที่โชคชะตานำพาให้เดินไปในทางที่ถูกต้อง ก่อนจบม.ปลายไม่กี่เดือนซึ่งผมว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตนักเรียนไทยเืกือบทุกคน อาจารย์ฝ่ายปกครองเรียกผมไปพบ อาจารย์ท่านนี้เป็นคนที่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับตัวผมมากที่สุดคนหนึ่ง ทั้งผลการเรียน นิสัยใจคอ หรือแม้แต่ฐานะทางบ้าน ท่านเรียกผมไปคุยก็เพราะอยากรู้ว่าผมเรียนจบไปแล้วผมจะไปใช้ชีวิตเป็นอะไร ท่านเองก็คงอยากให้ผมได้ดี ท่านถามผมว่า
"(nooonuii) คุณอยากเป็นอะไร?"
ผมนั่งอึ้งไปพักใหญ่ คิดในใจ
"เออ เราจะเป็นอะไรดีหนอ"
บอกตามตรงว่าตอนนั้นยังไม่มีคำตอบในใจเลยครับว่าเราอยากเป็นอะไร รู้แต่เพียงว่าตั้งแต่เรียนมาจนจะจบม.ปลายอยู่แล้ว เราชอบวิชาคณิตศาสตร์มากที่สุด วิชาอื่นเรียนได้เกรด 2 เกรด 3 ก็มีถมไป มีวิชาเดียวที่เขาบอกว่าเรียนกันยากเย็นแต่เราชอบ ก็คือ คณิตศาสตร์ และเราทำคะแนนได้ดีมาตลอด
ผมเลยตอบอาจารย์ท่านนั้นไปว่า
"
ผมอยากเป็นนักคณิตศาสตร์ครับ"
ตอบไปดื้อๆซะงั้น ทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่านักคณิตศาสตร์คือใคร และเขาทำอะไรกันบ้าง รู้แต่เพียงว่าเขาศึกษาวิชาคณิตศาสตร์กันและต้องมีวิชาคณิตศาสตร์ให้เราเรียนเยอะแน่ๆถ้าเราเลือกเรียนสายนี้ ตอนนั้นคิดอยู่แค่นี้เองครับ
หลังจากตอบไปแล้วอาจารย์แกก็อึ้งไปเลยครับ เพราะเกรดผมสามารถเรียนวิศวะ หรือ แพทย์ได้สบายๆ อาจารย์ก็เลยพูดออกมาว่า
"ค่อยเป็นก็ได้ นักคณิตศาสตร์ เรียนหมอก่อนได้ไหม ?"
ผมก็นั่งเงียบ ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น นั่งบิดไปบิดมา ในใจตอนนั้นไม่เป็นแน่ๆหมอเนี่ย เพราะไม่ชอบท่องจำมาแต่ไหนแต่ไร แต่วิศวะก็กำลังคิดอยู่ว่าจะไปรอดไหม
"
ผมจะเป็นนักคณิตศาสตร์ครับ"
ตอบยืนยันอาจารย์ไปทั้งๆที่ไม่ค่อยรู้อะไรมาก
สุดท้ายอาจารย์ก็ยอมแพ้คนดื้ออย่างผมครับ แล้วก็ปล่อยผมออกมาด้วยอาการงงๆ ผมเองก็งงเหมือนกันครับ
ใจจริงตอนนั้นคืออยากเป็นอาจารย์ครับ สอนวิชาคณิตศาสตร์นี่แหละ ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนเงียบๆ พูดไม่เก่ง และอธิบายอะไรให้ใครฟังก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ผมว่าผมคงเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากทำงานทางด้านนี้
ผมเลยตัดสินใจสอบเข้าเรียนต่อระดับปริญญาตรี ด้วยการเลือก
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ อันดับหนึ่ง
ศึกษาศาสตร์ คณิตศาสตร์ อันดับสอง
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เทคโนโลยีการประมง อันดับสาม
ตอนแรกเลือก วิศวกรรมศาสตร์ วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ อันดับหนึ่งครับ แต่ก็ตัดสินใจเปลี่ยนก่อนส่งใบสมัครไม่กี่วัน เพราะคิดว่ายังไงเสียเราก็อยากเรียนคณิตศาสตร์จริงๆ แล้วเราจะไปทนทุกข์ทรมานกับการเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบทำไม สุดท้ายก็สอบเข้าเรียน วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ได้สมใจครับ
"คณิตศาสตร์เป็นวิชาที่ยากมากๆ" ผมไม่เคยปฏิเสธคำกล่าวนี้เลย แต่ถึงมันจะยากก็มีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตกับมันครับ ผมสามารถนั่งคิดโจทย์คณิตศาสตร์ข้อเดียวได้เป็นวันๆ บางทีคิดเป็นสัปดาห์ก็มี ยิ่งเรียนสูงขึ้นความยากก็จะมากขึ้นตามไปด้วย แต่ผมก็ไม่เคยท้อแท้กับการเรียนเลยแม้แต่น้อย กลับมองว่ามันเป็นเรื่องสนุกไปเสียนี่ ไม่รู้ว่ามีใครที่คิดแบบผมบ้างรึเปล่า หรือว่าผมเป็นอยู่คนเดียว
ถึงตอนนี้ผมอยากบอกอาจารย์ท่านนั้นเหลือเกินว่าผมไม่ได้คิดผิดที่เลือกเดินมาบนเส้นทางสายนี้ เพราะตอนนี้ผมรู้แล้วว่า
ผมเกิดมาเพื่อเป็นนักคณิตศาสตร์ครับ 