ขอร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะคะ
เห็นใจและเข้าใจในประสบการณ์ที่พบกับครูแย่ๆที่ทุกท่านเขียนมา แต่ถ้าด้วยเหตุและผลท่านต้องอย่าลืมนึกว่า
ครูไม่ใช่พจนานุกรม หรือ ครูกรู ที่เด็กๆเรียกซะทุกคน แต่เมื่อท่านมองย้อนกลับความรูสึกของครู ถ้าท่านเป็นครู แล้วเด็กต้องการลองภูมิ
หรือไม่เชื่อมั่นในตัวท่าน ท่านจะรู้สึกอย่างไร เพราะ ณ ปัจจุปันสถาบันติวเตอร์เยอะแยะมากมายก็จริง แล้วถามว่า ถ้ารักที่จะสอน รักที่อยากจะให้เด็กเก่ง
ทำไมไม่มาเป็นครูจริงที่จะพัฒนาให้เต็มระบบ กลับมองที่ธุรกิจและค่าตอบแทน
แต่ในขณะเดียวกัน ครูก็ควรปรับตัว เรียนรู้วิทยาการใหม่ๆ และเลิกคิดได้แล้วว่า ตนเองเป็นไม้บรรทัดที่จะไปคอยเที่ยววัดใครว่าดี ว่าเก่ง ว่าดี ว่าถูก หรือผิด
เชกเช่นเดียวกับ นิ้วมือทั้ง 5 นิ้วของเรา
และทุกท่านก็คงไม่ลืมนะว่า ไม่ว่าจะครู จะแพทย์ นักเรียนนายร้อย วิศวกร ทุกคนก็ต้องผ่านครูมาทั้งนั้น กว่าจะอ่านออกเขียนได้ กว่าจะบวกลบเลขเป็น
กว่าจะเก่ง กล่าคิด กล้าทำได้ขนาดนี้ เพราะ...
|