เรียงความเรื่อง ไปเที่ยวกรุงเทพฯ จาก FM
จาก FM อีกแล้วครับ
เรียงความเรื่อง ไปเที่ยวกรุงเทพฯ
เมื่อวานนี้เป็นวันอาทิตย์ พ่อได้พาผมไปเที่ยวกรุงเทพ ผมสนุกมาก
ผมต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อรีบไปขึ้นรถไฟ
พ่อบอกว่า รถไฟฟรี ออก 6 โมงเช้า ต้องรีบไปรับตั๋วฟรีก่อน 6 โมงเช้า
เราเดินจากบ้านไปถึงสถานีรถไฟตี 5 ครึ่ง
พักเหนื่อยสักครู่ รถไฟก็ออกเดินทาง
เรามาถึงสถานีหัวลำโพงตอนสายๆ
พ่อพามาขึ้นรถเมล์เพื่อประชาชน พ่อบอกเป็นรถเมล์ฟรี
พ่อพาผมมาลงที่มาบุญครอง แล้วเดินไปสยามพาราก้อน
ที่นั่นสวยงามมาก เป็นที่ตื่นตาตื่นใจของผมมาก
จนเที่ยงเราลงมาเดินเล่นที่ชั้นล่าง มีอาหารขายเต็มไปหมด
ผมเงยหน้ามองดูป้ายหน้าซุปเปอร์ เขียนว่า "gourmet"
พ่อบอกอ่านว่า กูร-เม แต่คนไทยอ่านออกเสียงว่า กูลาแม่
หมายความว่า อาหารที่นี่อร่อยจนลืมแม่
เราเดินไปเรื่อยๆ ร้านไหนมีอาหารชิ้นเล็ก ที่มีไม้จิ้มฟันจิ้มอยู่ แปลว่าเขาให้ชิม
ผมก็เดินชิมไปเรื่อย จนอิ่ม อาหารแต่ละอย่างอร่อยมาก อร่อยกว่าแม่ทำอีก
พ่อบอก อย่าชิมเพลิน ให้ทักทายคนขายด้วย
พ่อสอนให้พูดว่า " อืมมม.. อร่อยนะ .. ตัดมาจากชิ้นไหน ...."
"เดี๋ยวจะกลับบ้านแล้วจะแวะมาอีก .." (พ่อไม่ได้บอกว่าจะมาซื้อกลับบ้าน หรือมาชิมอีกรอบ)
เราเดินอยู่สองรอบ ก็อิ่ม
เวลาบ่าย ถึงเวลาต้องกลับแล้ว
พ่อบอกต้องรีบกลับไปให้ทันพระสวดรอบค่ำ
ผมถามพ่อว่า ไม่ไปงานศพไม่ได้เหรอ ผมเหนื่อยแล้ว
พ่อบอก ไปกินข้าวต้มมื้อหลังพระสวด ปะเหมาะเคราะห์ดี อาจเป็นก๋วยเตี๋ยว
เรากลับทางเดิม รถเมล์ฟรีสายเดิม รถไฟฟรีสายเดิม
พ่อบอก เดือนหน้ามีงานอาหารนานาชาติที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์
ถ้าผมทำตัวดี พ่อจะพามาชิมอีก
ผมอยากให้ถึงเดือนหน้าไวๆจัง
__________________
มาหาความรู้ไว้ติวหลาน
แต่หลานไม่เอาเลขแล้ว
เข้ามาทำเลขเอามันอย่างเดียว
ความรู้เป็นสิ่งเดียวที่ยิ่งให้ ยิ่งมีมาก
รู้อะไรไม่สู้ รู้จักพอ
(ยกเว้นความรู้ ไม่ต้องพอก็ได้ หาไว้มากๆแหละดี)
(แต่ก็อย่าให้มากจนท่วมหัว เอาตัวไม่รอด)
|