สวัสดีครับท่านซือแป๋ ไม่ได้เจอท่านนานแล้วครับ ยังนึกอยู่ว่าคงชวนท่าน banker ไปทัวร์รอบโลกกันอยู่
ก่อนอื่นต้องขอบคุณครับที่เข้ามาร่วมตอบกระทู้ครับ ทำให้รู้ว่าท่านก็ยังเข้ามาดูอยู่เหมือนเดิม
กลับมาที่กระทู้ครับ เริ่มจากผมกำลังเตรียมคำพูดที่จะสอนตรรกศาสตร์ในเทอมนี้
ขณะที่กำลังคิดเรื่องการอธิบายประพจน์ สมองก็แว้ป "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ขึ้นมา
ผมคิดว่าจะอธิบายนักเรียนว่าไม่เป็นประพจน์ เพราะไม่เป็นประโยคบอกเล่า ฉับพลันก็นึกถึงคำสอนท่านพุทธทาสขึ้นมา
ทำให้ผมรู้สึกสับสนมากครับ เมื่อคืนหลังจากอ่านข้อความของท่านซือแป๋
ผมได้คุยกับอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งสอนภาษาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา และวันนี้ท่านก็กรุณาโทรมาคุยกับผม ท่านให้ความเห็นดังนี้ครับ
"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" เป็นประโยค แต่เป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ การจะบอกว่าเป็นจริงหรือเท็จ ต้องดูที่บริบท
"ปลูกมะม่วงได้มะม่วง ปลูกทุเรียนได้ทุเรียน" ก็เช่นกัน ปลูกมะม่วงอาจจะไม่ได้มะม่วงก็ได้ ถ้ามันตายเสียก่อน
................................................................................................................................ ..
ดังนั้นผมขอลงความเห็นว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" "ปลูกมะม่วงได้มะม่วง ปลูกทุเรียนได้ทุเรียน" ไม่เป็นประพจน์ครับ
(แม้ใจจะยังรู้สึกขัดแย้งอยู่
)