ตอนพี่อยู่ ม.6 พี่ก็ไม่เคยเรียนพิเศษเหมือนกัน แต่ใช้การแบ่งเวลาอ่านหนังสือเอง แค่เวลาเรียนในห้องก็ตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิมไม่เข้าใจถามทันที เลิกเรียนก็รีบกลับบ้านทำกิจวัตรส่วนตัวให้เสร็จมีกินข้าวหนังตอนเย็นนิดหน่อย แล้วก็เริ่มจากการทำการบ้านให้เสร็จทบทวนบทเรียนที่เรียนมาวันนี้อันไหนไม่เข้าใจก็ติ๊กไว้แล้วหาคำตอบ ถ้าหาไม่เจอก็เก็บไปถามครูวันรุ่งขึ้น ถ้าเวลาเหลือก็ดูเนื้อหาที่จะเรียนวันต่อไป ปกติตอนนั้นพี่นอนห้าทุ่มเที่ยงคืนเป็นปกติแต่ตื่นเช้าทุกวันแต่ก็ไม่เช้ามากเพราะโรงเรียนไม่ไกลมากและทางไปโรงเรียนรถก็ไม่ติด อันนี้น้องก็ลองแบ่งเวลาเอาส่วนเสาร์พี่จะทบทวนที่เรียนมาทั้งสัปดาห์และฝึกทำข้อสอบย้อนหลังเองทุกสัปดาห์ส่วนวันอาทิตย์พี่จะใช้เวลาช ่วยงานแม่และได้พักผ่อนไปหนึ่งวัน พี่คิดว่าในหนึ่งสัปดาห์เราควรพักผ่อนบ้างเผื่อให้สมองเราได้ผ่อนคลายบ้าง พี่ก็ทำอย่างนี้ปีนึงค่ะ ต้องบอกก่อนว่าโรงเรียนที่พี่เรียนไม่ใช่โรงเรียนดังอะไรการแข่งขันไม่สูง แต่สิ่งที่พี่ทำตลอดหนึ่งปีมันก็ส่งผลให้พี่ได้เรียนที่ดีๆ ที่ธรรมศาสตร์ จนตอนนี้พี่จบแล้วค่ะ สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยสำหรับตัวเราคือความมีวินัยกับตัวเองถ้าน้องทำได้ก็ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วแหละค่ะ ก็ขอให้โชคดีน่ะค่ะกับการสอบ ตั้งใจให้มากๆยังพอมีเวลาอยู่ค่ะ
