[เอกสิทธิ์]

ข้อความเดิมเขียนโดยคุณ mongravirna

เป็นนักคณิตศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ ก็เป็นได้แค่ครูอย่างเดียว

......................
.................................

อาชีพครูมันต่ำจังเลยนะครับ(ล้อเล่นนะ อย่าโกรธผมเลย)

ผมเป็นอีกคนที่เรียนคณิตศาสตร์เพราะว่าสนใจ
เรื่องที่จะได้รับการสนับสนุนหรือไม่ ถ้าได้ก็ดี
แต่ถ้าไม่ได้ ก็ใช่ว่าผมจะเปลี่ยนไปเรียนแพทย์หรือวิศวะนะครับ

จะไปคิดมากทำไมกับเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้
ในความเห็นผม ทำตัวเองให้เก่งที่สุดเท่าที่จะทำได้
แล้วการสนับสนุนมันก็จะเริ่มมีๆมาให้เห็นเองแหละครับ

ผมเห็นด้วยกับการสนับสนุนทางด้านนี้
แต่ไม่เห็นด้วยที่ "พวกเรา" จะเอาเรื่องพวกนี้มาคุยจริงจัง
เพราะถึงยังไง มันก็ได้แค่นั้น คุยเสร็จ ระบายเสร็จ รู้สึกดีขึ้นเสร็จ
ก็กลับไปทำอย่างอื่นต่อ สู้เราข้ามขั้นตอน "คุย" กับ "ระบาย" ไปที่ขั้นตอน "รู้สึกดีขึ้น"
ไม่ดีกว่าเหรอครับ? เสียเวลาน้อยกว่าตั้งเยอะ...

พยายามทำในสิ่งที่รักต่อไปเถอะครับ
อย่างน้อยมันก็น่าจะมีความสุข"เพียงพอ"แล้ว จริงไหมครับ? ("รู้จักพอ"คือความสุขระดับสูงเลยนะครับ)

เห็นด้วยกับคุณครับ ชีวิตอยู่ก็ดิ้นกันไป