อ้างอิง:
ข้อความเดิมเขียนโดยคุณ armpakorn
ขอบตุณทั้งสองท่านมากเลยนะครับที่เข้ามาช่วยตอบ ช่วงที่หายไปนี้ผมกลับไปทบทวนตำราเศรษฐศาสตร์มาใหม่ ก็พอจะเข้าใจประเด็นนี้แล้วครับ ตามความเข้าใจของผมเป็นดังนี้
1) ในกราฟอุปสงค์-อุปทาน พื้นที่ส่วนที่อยู่เหนือเส้นอุปทานแต่อยู่ใต้เส้นราคา เรียกว่า ส่วนเกินผู้ผลิต และพื้นที่ส่วนที่อยู่เหนือเส้นราคา แต่อยู่ใต้เส้นอุปสงค์ เรียกว่า ส่วนเกินผู้บริโภค พื้นที่ทั้งสองส่วนเรียกว่า สวัสดิการสังคม(อธิบายอีกทีคือ เป็น "ผลประโยชน์" ที่ตกกับสังคมนั่นเอง)
2) ณ ราคาดุลยภาพ สวัสดิการสังคมจะมีค่าสูงสุด(พูดอีกทีคือ เกิดประโยชน์ต่อสังคมมากสุด หรือ "socially optimal" ที่อยู่ในกราฟนั่นเอง)
3) ทางด้านผู้ผลิต อุปทานคือส่วนของ เส้นต้นทุนส่วนเพิ่ม(MC) ที่อยู่เหนือเส้น AVC ขึ้นไปนั่นเอง
4) ในเมื่อส่วนของเส้น MC คือเส้นอุปทาน จุดที่เส้น MC ตัดกับเส้นอุปสงค์ ก็คือจุดดุลยภาพ ซึ่งจะทำให้ "เกิดประโยชน์ต่อสังคมสูงสุด"(socially optimal) นั่นเอง
ผมเข้าใจถูกหรือไม่ครับ ถูกค่ะ
มีข้อสงสัยอีกข้อครับ คำว่า socially optimal ที่อยู่ในกราฟนั้นควรจะใช้คำว่า "เกิดประโยชน์ต่อสังคมสูงสุด" หรือ "เกิดการจัดสรรทรัพยากรดีที่สุด" ดีครับ และสองคำนี้มีความหมายต่างกันอย่างไร ในเชิงเศรษฐศาสตร์ ไม่ต่างค่ะ แต่มันมาจากต่างมุม
เกิดประโยชน์ต่อสังคมสูงสุด เป็น maximum surplus ใช้เรื่องที่คุณโพสมาอธิบายค่ะ
การจัดสรรทรัพยากรสูงสุด เป็นจุดบน market-clear price ที่หนูยกมาตอบค่ะ
จริงๆ ตอนหนูเรียนก็ใช้สองคำนี้สลับกันไปไม่มีปัญหา
ขอบคุณครับ
ปล. มีเว็บบอร์ดสำหรับถามปัญหาเศรษฐศาสตร์โดยเฉพาะไหมครับ จะได้ไปถามให้เป็นหลักเป็นแหล่ง อิอิ |
ขอเพิ่งตรงคำอธิบายของ "เกิดประโยชน์ต่อสังคมสูงสุด" หรือ "เกิดการจัดสรรทรัพยากรดีที่สุด" ดีครับ และสองคำนี้มีความหมายต่างกันอย่างไร
ถ้าไม่ใช่ในแง่เศรษฐศาสตร์ (คือในแง่ วิชาอื่นๆ) สำหรับคำว่า เกิดประโยชน์ต่อสังคมสูงสุด เกิดการตีความคำว่า "สังคม" และ "ประโยชน์สูงสุด" แตกต่างกันไปค่ะ ทำให้เกิดคำอธิบายมหาศาล อีกทั้งคำว่าประโยชน์ แต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน ทำให้หาคำมาอธิบายตรงกลางไม่ได้ ว่าจริงๆแล้วสูงสุดคืออะไร ขนาดไหน
แต่ถ้าพูดว่าเกิดการจัดสรรทรัพยากรสูงสุด (ในความคิดของหนู) มันคือ ไม่มีของล้น ไม่มีของขาด เข้าใจตรงกันได้ง่ายกว่าค่ะ