[หยินหยาง]

1.)ไม่อ่านหนังสือเพิ่มเติม ทำให้รู้สึกว่าตัวเองอ่อนด้อย
มันเป็นความรู้สึกคิดเอาเอง แต่อาจทำให้ขาดโอกาสที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมหรือเติมแต่งส่วนที่ขาดให้ครบ

2.)ครั้นพออ่านเพิ่มขึ้น กลับรู้สึกว่าทำไมเหมือนเราไม่เคยเรียนอะไรมาเลย ทำไมความรู้มันช่างมากมายขนาดนี้
มีอาจารย์ท่านหนึ่งที่เป็นเด็กทุน กพ. เคยบอกไว้ว่า ตอนเรียนปริญญาตรี คิดว่าตัวเองมีความรู้มากมาย พอเรียนปริญญาโทก็เพิ่งรู้ว่าความรู้ที่มีนั้นช่างน้อยนิด พอเรียนจบปริญญาเอกก็เพิ่งรู้ว่าความรู้ที่มีนั้นแทบไม่รู้อะไรเลย

3.)บางครั้งอ่านเรื่องเดิมๆ อยู่หลายรอบก็ยังไม่เข้าใจซักที แต่พอวันดีคืนดีทำโจทย์เพียงข้อเดียวกลับเข้าใจมันแบบลึกซึ้ง
เป็นเรื่องปกติครับ ภาษาธรรมะ เรียกว่า ขึ้นอยู่กับจริต แต่ถ้าสำนวนไทยก็ คงเป็น ลางเนื้อชอบลางยา แต่ถ้าเป็นภาษาประกิต ก็ต้อง put the right man on the right job

4.)โจทย์ปัญหาบางข้อต้องนั่งทางในผสมจินตนาการขั้นเทพถึงจะทำได้ แต่ในความเป็นจริงให้ทำเองเราคงทำไม่ได้ ต้องแอบอ่านเฉลยทุกที
มันเป็ความคิดของคนที่เจอปัญหาในช่วงแรก

5.)ต้องอ่านหนังสือเล่มไหนก่อนดีถึงจะเข้าใจ และทำให้สามารถเรียงลำดับความรู้ในหัวสมองเพื่อนำไปใช้งานได้จริง
ไม่ตายตัวขึ้นอยู่กับคน บางคนอาจต้องใช้วิธี fusion reading

6.)ทำไมนิยามและทฤษฎีบทมันเยอะขนาดนี้ ใครจะไปรู้เนี่ยว่าข้อนี้ต้องใช้ทฤษฎีบทแบบพิเศษหรือเปล่า
เพราะขาดการฝึกฝนและการใช้อย่างสม่ำเสมอ

7.)บอกตัวเองทุกครั้งว่าอย่าเพิ่งยอมแพ้และจงพยายามแก้ปัญหาให้ถึงที่สุด แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดแอบดูเฉลยอีกที
การที่บอกว่าจุดนี้ได้พยายามถึงที่สุดแล้ว นี่คือสิ่งที่เราคิดมันเองอาจจะไม่ใช่ และความพยายามที่ทำอยู่อาจไม่ใช้แนวทางที่แก้ปัญหาก็ได้ การดูเฉลยไม่ใช่เป็นสิ่งเสียหายถ้าใช้ใหู้ถูกวิธี ผมเองในหลายครั้งที่ไม่มีเวลา ผมก็ใช้วิธีการดูเฉลยเพียงแต่การดูเฉลยของผมนั้น ไม่ได้แค่ดูตามเฉยๆ ผมคิดว่าทำไม่เค้าถึงเฉลยแบบนั้นและเหตุที่เค้าทำแบบนั้นเพราะใช้หลักคิดอะไร และคิดต่อว่าสามารถใช้เทคนิคอื่นทำได้หรือไม่ หลายครั้งผมได้วิธีคิดใหม่ โดยไม่เหมือนเฉลยเสียด้วยซ้ำ

8.)เรียน calculus1 และ calculus2 รู้สึกว่ามันไม่ยาก Advanced Calculus1 ก็ยังพอทน
แต่พอเรียน Advanced Calculus2 โอ้พระเจ้าไม่เข้าเลย แถมยังทำให้รู้ซึ้งอีกว่า Limit มันเป็นทุกสิ่งทกุอย่างของ Calculus
มันเป็นระดับของความยากที่ต้องเพิ่มขึ้น เพียงแต่หาจุดให้เจอก็ไม่ใช่จะแก้ไม่ได้


9.)เรียนสมการเชิงอนุพันธ์สามัญ เข้าใจรูปแบบก็แก้ปัญหาได้ ยังพอทน
เจอสมการเชิงอนุพันธ์ย่อยเข้าไป อยากจะทราบว่าพี่เทพเจ้าคนคิดวิชานี้เอามันสมองมาจากดาวดวงใหน
ตัวแปรสุดยอดแห่งความตาลาย แถมเป็นวิชาที่ใช้บรรยายความเป็นไปของธรรมชาติได้ในระดับหนึ่ง(จำมาจากอาจารย์)
ไม่รู้จักกับคนคิดไม่งั้นจะถามมาให้ว่าเอามันสมองมาจากไหน แต่ถ้าใช้หลักวิทยาศาสตร์ ก็คงเอามาจากพ่อแม่ครับ

10.)ครั้นอยากจะลองเรียนวิชาในเชิง Apply บ้าง เช่น Numerical Analysis และ Coding Theory
คำถามที่ผุดขึ้นมาในใจ ทำไมพวกฝรั่งมันเก่งในเรื่องการจินตนาการและการผสมผสานความรู้เช่นนี้
คนไทยก็เก่งเรื่องจินตนาการและการผสมผสานความรู้ไม่แพ้ฝรั่งเหมือนกันครับ ไม่เชื่อลองดูนักการเมืองไทยช่วงหาเสียซิครับ