หากกล่าวถึงแนวคิด มีได้เป็นสิบสำหรับโจทย์ที่เปิดกว้าง ที่ไม่บ่งชัดเจน เช่น ที่กำกับด้วยชื่อคน
อ่านหนังสือคณิตศาสตร์ก็ว่าแปลก เหมือนผู้เขียนจะโน๊ตมากกว่า จะเล่าเรื่องเชิงพรรณา นัยว่าประวัติศาสตร์ยาวนาน จึงไม่กล่าวถึงเรื่องเก่าที่ซ้ำซ้อน ถึงแม้ยุคนี้จะทำ Operator ที่สะดวกขึ้นกว่าเก่า แต่ก็หือขึ้นคอ กว่าจะเอาไปใช้ได้
และถึงแม้จะบวกเรื่องใหม่เพิ่ม ก็คงวิธีเขียนเหมือนร้อยปีก่อนไว้ ทำให้บางคนอาจเข้าใจยาก ผมเรียนวิศวกรรม แต่ก็อ่านตำราด้านวิทยาศาสตร์บางส่วน
เพราะสนใจ พบว่าบางทีเนื้อหาใหม่ปานกลางจะอยู่ในหนังสือวิศวกรรม เพราะมีคอมพ์ช่วย แต่ที่ว่าเขียนดีๆ คงต้องติดตามหากันเป็นสิบๆ ปีจึงจะเจอ
หรือจะอ่านหนังสือ Applied Mathematics บางเล่มก็เขียนผสมเชิงแอบสแท็กซ์ ผมคิดว่าดีเพราะเป็นการเฉลยกลวิธีการแก้โจทย์ที่มีการอ้านถึงการนำทฤษฏีไปใช้ประโยชน์จริง แต่การที่แอบสแท็กซ์เนื้อหาทำให้จุดประสงค์ดูเหมือนมีประโยชน์น้อย เหมือนขี่ช้างจับตักแตน เพราะหากลึกซึ้งเกินไปมันค่อนข้างเสียเวลาในการทำความเข้าใจและตรวจสอบความถูกต้อง และแม่นยำ
