ก็จบไปแล้วสำหรับงานสัมนาครั้งที่ 3 น่าเสียหายที่ผมไม่สามารถอยู่ได้จนจบจริง ๆ อยู่ได้ถึง 12.20 น. เท่านั้น ทีแรกตั้งใจไว้ว่าถ้าเลิก 12.00 น. จะมีโอกาสนั่งคุยกับหลาย ๆ คนที่ได้ไปร่วมงาน
ผมจะขอเล่าบรรยากาศกว้าง ๆ ให้คนที่ไม่ได้ไปงานเห็นภาพกัน น้อง M@gpie ถ้าเข้ามาดูเล่าตอนท้ายที่พี่ไม่อยู่ให้ฟังก็ดีนะ
บรรยากาศงานก็เริ่มจากฝนตกปรอย ๆ ผมก็รีบสุดชีวิตเพื่อไปงาน พี่ที่ My Maths โทรมาตั้งแต่ 7 โมงกว่า ๆ แต่ผมยังไม่เปิดมือถือ
พอมาถึงงานคนก็เยอะแล้วมีมาราว ๆ 100 คนเห็นจะได้
ผมต้องรับบทจำเป็นช่วยขยายความบางส่วนที่คาดว่าจะเป็น Math แต่เอาเข้าจริง ๆ รู้สึกว่าไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เลย
งานก็เริ่มจากการบรรยายสลับแปลภาษาไทยไปเรื่อย เนื้อความโดยสรุปมีอยู่ 5 ส่วน คือ
1. เกมส์ ดร.เหงียน วาน ซาน บอกว่าเด็กเล่นเกมคอมได้ไม่ยาก แล้วทำไมจะเล่นคณิตศาสตร์ซึ่งก็เป็นเกมที่มีกฏเกณฑ์ไมได้
2. ภาษา : เมื่อก่อน ดร.เหงียน วาน ซาน ยังไม่รู้คุณค่าของภาษาต่างประเทศ ต่อมาเห็นความสำคัญจึงศึกษาเพิ่มเติมหลายภาษา อีกอย่างเราควรจะมีภาษาคณิตศาสตร์ในแบบของตัวเอง ควรจะมีงานแปลหรือคณิตศาสตร์ในแบบของบ้านเราเองเยอะ ๆ เพื่อใช้ต่อยอด
3. เราควรจะสอนเด็กให้รู้ก่อนว่าทำไม (Why) จึงทำอย่างนี้ ก่อนที่จะเรียนรู้ว่า จะทำอย่างไร (How)
4. พื้นฐานคณิตศาสตร์ ควรที่จะสอนพื้นฐานต่าง ๆ หลากหลายอย่าง อาทิเช่นเรื่องสมมาตร ให้อย่างชัดแจ้งตั้งแต่เด็ก
5. ควรจะมีวารสารอยู่ 2 อย่าง คือหนึ่งสำหรับเด็กเล็ก และ สองสำหรับเด็กโต
เนื้อหามัธยมปลาย ของที่นั่นจะประมาณเทียบเท่ากับเด็กปี 2 บ้านเรา ที่นั่นจะมีการแบ่งแผนการเรียนออกเป็นแผน ๆ ถ้าจำไม่ผิดมีอยู่ 5 แผน เช่น แผนแรก เรียนเลข, เคมี , ฟิสิกส์ แผน 2 เรียน เลข เคมี ภาษา ฯลฯ ถ้าจะเป็นนักคณิตศาสตร์ต้องเรียนแผนแรก และ จะต้องทำคะแนนเฉลี่ยนในแต่ละวิชาให้สูง จะตัดนักคณิตศาสตร์ก่อน แล้วไล่ลงมาที่ ฟิสิกส์ เคมี
เด็กแต่ละปีมีคนสอบประมาณ 1 ล้านคน รับ 1 แสนคน ข้อสอบมี 5 ข้อหลัก 3 ชั่วโมง แสดงวิธีทำ เนื้อหาเกินกว่าบ้านเราในบางเรื่อง เช่น อสมการแนวโอลิมปิก, อินทิกรัล, ระนาบ 3 มิติ เด็กที่สอบผ่านรัฐจะออกเงินให้หมดตั้งแต่ที่พักยันเรียนปริญญาเอก (มั้ง)