อืม... ผมกลับคิดต่างกันครับ ตอน อยู่ ม.ต้น นี่ผมโง่วิทยาศาสตร์มากเลยสับสนไปหมด
อะไรเดี๋ยวดิน น้ำ มด ถ่าน
555 เกรดวิทย์ ตอน ม.ต้น นี่อ่่อนที่สุด จับหลักไม่ได้เลย
จนพอมาเริ่มศึกษาคณิตศาสตร์อย่างจริงจัง ปึง ๆ ๆ ๆ พอขึ้น ม.4 ไปอ่านลองพวกฟิสิกส์ดู
เอ๊ะ ทำไมมันเด็กอย่างนี้นะ
ทำไมตอนที่เราอยู่ ม.ต้น ถึงไม่รู้เรื่อง ดูไปดูมา รู้สึกว่าหลักฟิสิกส์ของ ม.ปลายนี่ง่ายกว่าเลขมาก ๆ ตั้งสมการตึง ๆ แ้ล้วก็แก้สมการ
เพราะพอลองดูเลข โอ๊ะนี่มันมาไง ไปไง มันต้องตอบคำถามไปทุกขั้นตอน ถ้าเทียบฟิสิกส์ ซึ่งเอาโมเดลทางเลขมาใช้ รู้สึกว่าง่ายกว่าจริง ๆ
ยิ่งพอไปศึกษาเคมี โอ้ พระเจ้าทำไมมันยิ่งง่ายกว่าฟิสิกส์อีก คำนวณนี่แบบเด็ก ๆ เลย ประมาณเลข ม.ต้น
มีเพื่อนผมคนหนึ่งเอาปัญหาเคมีมาถาม บอกว่าโจทย์ยากมาก ๆ
พอผมดูก็ตั้งสมการฉึก ๆ แล้วก็แก้ พอแก้ก็เข้าใจเลย เพราะมันต้องใช้เทคนิคทางเลขนิดหน่ิอย แต่เพื่อนผมเองคงขาดทักษะตรงนี้ พอผมบอกคำตอบ แบบประมาณไป ปรากฏว่าตรงกับตัวเลือกเป๊ะ ๆ พี่แกอึ้งไปเลย
ส่วนผมนึกงงในใจ มันก็คิดเลขธรรมดานี่นา
สรุปแล้ว โดยส่วนตัว ผมว่าถ้าศึกษาเลขไปแบบแม่น ๆ ฟิสิกส์ก็จะเข้าใจได้ง่ายกว่านะครับ.
