ขอแย้งครูนะนิดนึงนะครับ
การให้ทำรายงายหรือโครงงานจริงๆแล้วครูก็มีวัตถุประสงค์นะครับ เพียงแต่สิ่งที่เด็กทำมันไม่เป้นไปตามเป้าหมายของครู
เช่น การทำรายงาน ต้องการให้เด็กศึกษาข้อมูลเรื่องนั้นๆจนเกิดความรู้จริงแล้วนำมาเขียนรายงานด้วยสำนวนตัวเอง
แต่ที่เด็กทำมาคือ ก๊อบปี้มาส่ง จะโทษใครดีล่ะครับ ครู เด็ก หรือเทคโนโลยี เป็นกันตั้งแต่ประถมยันมหาลัย ไอ้เรื่องการก๊อบปี้มาส่งเนี่ย
ส่วนโครงงานไม่ว่าจะคณิตหรือวิทย์ผมเห็นด้วยอย่างเต็มที่เลยครับ
มันฝึกเด็กได้หลายๆอย่าง นอกเหนือจากได้ความรู้แล้ว ยังได้ฝึกการจัดการ การบริหารงาน การทำงานเป็นทีม ฯลฯ
แต่ส่วนใหญ่ที่ไม่บรรลุเป้าหมายเพราะอะไร ก็ไม่รู้จะโทษอะไรดี มันก็หลายๆอย่างประกอบกันล่ะครับ
เพชรที่ยังไม่ได้รับการเจียระไน ถึงจะเป็นเพชร แต่ก็ยังไม่สวย ยังไม่มีคุณค่า
เพชรบางเม็ดถึงแม้จะได้รับการเจียระไนแล้ว แต่ถ้าคนเจียไม่มีฝีมือ เพชรก็ยังไม่สวย ไม่มีคุณค่า
แต่กรวดทราย เจียระไนอย่างไรก็ไม่มีวันเป็นเพชรขึ้นมาได้ ต่อให้ช่างเจียมีฝีมือดีแค่ไหนก็ตาม
ที่สำคัญ ถ้า "เจ้าของโรงงานเจียระไน" มันเอาแต่สั่งๆๆๆๆๆ ให้ "ช่างเจียระไน" ทำอย่างนู้นอย่างนี้โดยไม่เคยเข้าใจงานของช่างเจีย
เร่งรีบสักแต่จะเอาผลงานอย่างเดียวโดยที่ไม่เคยลงมาดูว่า "เครื่องมือเจีย" มันห่วยแค่ไหน
แล้ว "เพชร" ที่ได้มันจะสวยงามและมีคุณค่าได้อย่างไรล่ะครับ
ส่วนตัวผมขอเสนอทางออกว่า ควรจะยกเลิกข้อสอบช้อยส์แล้วเปลี่ยนมาเป็นข้อสอบอัตนัยได้แล้ว
ผมมองไม่เห็นข้อเสียของข้อสอบอัตนัยเลย นอกจากครูขี้เกียจตรวจ
ซึ่งทางออกก็ไม่ยาก เพียงแต่ลดข้อสอบให้น้อยลง แล้วให้เวลาเด็กได้คิดวิเคราะห์มากขึ้น
สิ่งที่เด็กค้นพบ มีประโยชน์ต่อการแก้โจทย์ปัญหาอื่นๆได้ โดยไม่ต้องให้เด็กเสียเวลาทำข้อสอบตั้งมากมาย
ระบบการสอนก็ควรเปลี่ยนจากการมาบอกให้เด็กจดๆๆๆๆ เป็นการให้เด็กได้มีเวลาคิดๆๆๆ ให้มากขึ้นจะดีกว่า
เฮ้อ!!
|