|
|
|||||||
| สมัครสมาชิก | คู่มือการใช้ | รายชื่อสมาชิก | ปฏิทิน | ข้อความวันนี้ | ค้นหา |
  |
|
|
เครื่องมือของหัวข้อ | ค้นหาในหัวข้อนี้ |
|
#1
01 พฤศจิกายน 2001, 17:24
|
|||
|
|||
ข้อสงสัยที่ไม่เป็นโจทย์
ผมสงสัยว่า เด็ก 0 math มีพรสวรรค์
ด้าน เลข มากกว่าเด็ก ทั่วไปหรือไม่ หรือมาจาก ความสามารถ ล้วนๆ หรือเกี่ยว กับการถ่ายทอดวิชาอรหันต์ ของอาจารย์ ถึงลูกศิษย์ได้ดี เนื่องจากผมเป็นเด็กต่าง จว มาก่อน เลยรู้ว่า มีความแตกต่างกันเหลือเกิน ระหว่าง ความสามารถของเด็ก กท กับ ต่าง จว ไม่รู้นะผมสงสัยมานานแล้ว เกี่ยวกับ พลังศรัทธาใน สถาบันชั้นแนวหน้า มันจะทำให้เราเรียนได้ดีขึ้น ถึงแม้ผมจะเรียน ปานกลาง แต่ผมยังชอบมันมาก นี่คือเสน่ห์ แห่ง math แม้บางที ผมจะคิดไม่ออกก็ตาม อยากให้ web master ในฐานะ เด็ก o math เก่าแสดงความคิดเห็นที
__________________
ok 
|
|
#2
01 พฤศจิกายน 2001, 19:54
|
|||
|
|||
ไม่ใช่เวปมาสเตอร์ แต่บังเอิญเคยเข้าค่ายโอลิมปิก เลยมาขอตอบด้วย
ตัวผมเองไม่ได้เรียนพิเศษเลขที่ไหนและเป็นคนกทม.ด้วย ส่วนเพื่อนๆในค่ายที่รู้จักโดยมากก็ไม่ได้เรียนพิเศษเลขที่ไหน ตอนรอบตุลาไม่ได้ถามทุกคน แต่รอบมีนา-เมษา เท่าที่รู้ก็ไม่มีใครเรียน ข้อมูลที่บอกหมายถึงของรุ่นที่ผมเข้าค่ายเท่านั้น รุ่นอื่นก็ไม่รู้ ส่วนเรื่องเด็กตจว.ปีที่ผมเข้ามีเด็กตจว.รึป่าวจำไม่ได้ อาจจะไม่มี แต่ที่ว่าเด็กกรุงเทพฯนั้น ม.ต้น มาจากตจว.หลายคนทีเดียว ดังนั้นขอสรุปว่าบางคนมีพรสวรรค์เลยเก่งมากๆ บางคนฝึกฝนมากก็เลยเก่งมากๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นคิดว่าสิ่งที่เหมือนกันคือมีทรรศนะคติที่ดีกับคณิตศาสตร์มาก่อนทั้งนั้น อ.ที่ดีก็คงมีส่วน แต่อย่าลืมว่าสิ่งที่ออกในข้อสอบโอลิมปิกนั้น คือสิ่งที่อ.ไม่ได้สอน จึงคิดว่าอ.ที่ดีนั้นไม่มีส่วนมากนัก แต่คิดว่าการที่มีรุ่นพี่ที่เคยเขาค่ายมาแนะนำนั้นมีส่วนพอควร เพราะจะได้ไม่หลงไปศึกษาในสิ่งที่ไม่ได้ใช้ และเด็กตจว.ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได่เข้าค่าย แต่โดยมากเด็กตจว.ตอนม.ต้น ก็กลายมาเป็นเด็กกทม.ตอน ม.ปลาย เลยคิดว่าเด็กตจว.สอบเข้าไม่ค่อยได้ ซึ่งไม่จริง
|
|
#3
01 พฤศจิกายน 2001, 20:17
|
||||
|
||||
สำหรับตัวพี่เองไม่ได้เก่งเลขอะไรกับเขาหรอก แต่ด้วยมีใจรักทางด้านนี้ และชอบคิดวิเคราะห์ไปเรื่อย ในระหว่างที่กำลังแก้ปัญหาหนึ่งอยู่ บ่อยครั้งตัวปัญหานั้นทำให้เกิดปัญหาใหม่มาถามตนเอง บางปัญหาใช้เวลาแก้เป็นเดือนๆ บางปัญหาติดค้างในใจอยู่หลายปี ในระหว่างที่แก้ปัญหาไม่ออก ต้องไปค้นคว้าเพิ่มเติม จากห้องสมุดมหาวิทยาลัย กว่าจะแก้แต่ละปัญหาออก ทำให้เราได้เรียนรู้ ได้เทคนิค ได้ความรู้อะไรหลายอย่าง ที่นอกเหนือไปจากคำตอบของปัญหาเหล่านั้น สำหรับพี่โชคดีตรงที่ตำราบางส่วน มีอยู่แล้วในห้องสมุดของโรงเรียน ตามร้านหนังสือใกล้บ้าน หรือมหาวิทยาลัยใกล้บ้าน ดังนั้นเด็กต่างจังหวัดส่วนใหญ่ จะเสียเปรียบเด็กกรุงเทพ ส่วนหนึ่งก็คือเรื่องของตำราเรียน ที่ไม่ใช่สารพัดคู่มือทำโจทย์ต่างๆ
อีกปัจจัยหนึ่งที่สำคัญคือ สภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน ของเด็กต่างจังหวัดมีน้อยกว่าที่กรุงเทพ ทำให้เด็กต่างจังหวัดส่วนใหญ่ มีการเตรียมตัว และความกระตือรือร้นในการศึกษาหาความรู้น้อยกว่า การเน้นความรู้เฉพาะทางไม่เกิดขึ้น การรวมกลุ่มกันตั้งเป็นชมรม เพื่อช่วยพัฒนาการความคิด ทางคณิตศาสตร์ไม่มี หรือหากมีก็เป็นเพียงห้องเล่นเกมคณิตศาสตร์สำหรับเด็กๆเท่านั้น ไม่เคยมีการวิเคราะห์ถึง คณิตศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังการเล่นเกมนั้นๆ ไม่เคยมีการค้นคว้าหาความรู้เพิ่มเติมนอกเหนือไปจากสิ่งเดิมที่มีอยู่ สิบปีผ่านไปไม่มีสิ่งใดๆเกิดขึ้น ไม่มีการพัฒนาใดๆทั้งสิ้น จากปัญหาข้างต้น พวกพี่จึงได้ช่วยกันพัฒนาที่นี่ขึ้นมา ด้วยหวังว่าจะมีการแลกเปลี่ยนความรู้ และข้อคิดเห็นกันได้เต็มที่ มีการรวมกลุ่มทางความคิด เพื่อพัฒนาทักษะของพวกเราให้ดียิ่งขึ้น พี่เชื่อว่าการได้ฝึกคิดด้วยตนเองให้มากๆสำคัญที่สุด หากอยากอ่านเพิ่มเติมในประเด็นนี้ลองอ่านเรื่องการอ่านหนังสือด้วยตนเอง
__________________
The difference between school and life? In school, you're taught a lesson and then given a test. In life, you're given a test that teaches you a lesson.
|
|
#4
02 พฤศจิกายน 2001, 09:36
|
|||
|
|||
|
ต้อง
ขอขอบคุณ ผู้มีประสบการณ์ทั้งสองด้วยนะครับ ที่ให้ความกระจ่างในหัวข้อนี้ จากคำพูดเหล่านั้น ผมว่ามันจะมำให้เกิด แรงผลักดันกับเด็ก ตจว ได้มากทีเดียว ในการศึกษาหาความรู้เรื่อง<ศึกษาด้วยตนเอง> จากคำพูดที่เป็นประสบการณ์ของคุณ top ทำให้เด็ก ตจว พอจะมี idea ที่จะพัฒนาตัวเองขึ้นมาบ้าง จากความล้าหลังเก่าก่อนที่เคยมีอยู่ หวังว่าwebนี้ คงจะสามรถพัฒนา มาตรฐานทาง math ให้ทัดเทียมกันทุกจังหวัดในประเทศ(ดีกว่าในห้องเรียน) ถ้ามีวันนั้นผมคิดว่า ประเทศชาติ ก็คงพอจะมีสิ่งดีๆ เหลืออยู่จากสังคมเน่าเฟะของทุกวันนี้ เพราะสังคมที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ที่ผมมองดู แทบจะไม่เหลืออะไรแล้วที่เป็นสาระ ุ
__________________
ok
|
|
#5
03 พฤศจิกายน 2001, 17:01
|
||||
|
||||
ตามความคิดและความเชื่อของพี่ตอนนี้นะครับ
มนุษย์เรามีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์หลายครั้งหลายชาติแล้ว คราวนี้ในชาติแรก ๆ นั้นถ้าเราสนใจสิ่งใดเป็นพิเศษ และศึกษามันมาก ๆ ไม่ว่าจะด้วยแรงจูงใจ ใดก็ตามที่ทำให้ชอบและศึกษา เช่น ครูสอนเข้าใจง่าย หรือ มีประสบการณ์ที่ดีต่อเรื่องนั้น ๆ คราวนี้พอเราตายไป มันก็จะถูกเก็บไว้เป็นประสบการณ์ ของจิตดังนั้น ๆ ติดตัวจิตไป พอเราเกิดมาเป็นมนุษย์อีกชาติหนึ่ง จริง ๆ แล้วมนุษย์จำนวนมากไม่มีโอกาสรู้เลยว่า ชาติที่แล้วเราฝึกเรื่องใดมาดี สมมติมาชาตินี้ ถ้าเรายังศึกษาแต่ math อีก เราก็อาจจะศึกษาได้ง่ายขึ้น กว่าเพื่อนร่วมรุ่นเรา (สมมติว่าเขาเกิดเป็นชาติที่ 2 พร้อมเราแต่ชาติก่อนเขาไม่ได้ศึกษา ทาง math มา) หลาย ๆ ชาติผ่านไป ถ้าสะสมหรือศึกษามาก ๆ เข้า มันก็จะเป็นประสบการณ์ติดตัวจิตวิญญานไป ทีนี้มาชาติปัจจุบัน ตามความคิดและความเชื่อของพี่นะครับ สิ่งที่เราเรียกกันว่า พรสวรรค์ หรือ อะไรก็ตามที จะมีหรือไม่มีพรสวรรค์ตามที่เขาว่ากันก็ตามที พอเรามาศึกษา math อีกครั้งเราก็ยิ่งศึกษาได้ง่ายขึ้น เพราะของเก่าเราติดมาเยอะ เราก็จะชอบมันได้ง่ายกว่า เรื่องอื่น ๆ ที่เราศึกษามาน้อยกว่าในชาติก่อน ๆ แน่นอนว่าถ้าเราเอาความคิดที่ว่า มนุษย์เรา มีความแตกต่างกันระหว่าง คำว่า มีพรสวรรค์กับไม่มีพรสวรรค์ ตามความคิดของพี่นะครับ. มันจะกล่าวอย่างนี้คงไม่ได้ เพราะเราเองก็ไม่รู้หรอกว่า ในชาติก่อน ๆ เราเคยมีประสบการณ์อะไรมามาก แต่ที่แน่ ๆ จากประสบการณ์ที่พี่สอนพิเศษน้องมาก็เยอะมาก พบว่า มูลเหตุหลายรายนั้น เกิดจากการมีประสบการณ์ที่ไม่ประทับใจ ในตอนเด็ก ๆ ไม่ว่า จะถูกครูด่าว่า โง่ หรือ ถูกดุ หรืออะไรก็ตามที มันจะเป็นประสบการณ์ฝังใจและพาลไม่ชอบเอาได้ง่าย ๆ พอบอกว่า วิฃาเลข ก็จะเกิดอาการส่ายหัวหรือไม่ยอมคิดขึ้นมาดื้อ ๆ เลย แน่นอนส่วนใหญ่ที่พี่เจอเป็นที่ว่า แต่ก็ยังมี special case ที่ว่า ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับประสบการ์ในวัยเด็กครับ คือ เรียกว่า ประสบการณ์ทาง math ในชาติก่อน ๆ ไม่เคยมีมาเลย คือพูดง่าย ๆ ว่า สอนยังไงก็ไม่รู้เรื่อง ๆ ไม่รับ หรือรับ แต่รับช้ามาก ๆ เมื่อเทียบกับเด็กทั่วไป ที่พี่เคยสอนมา จนพี่ต้องตอบในใจว่า ยกมือยอมแพ้ครับ เหนื่อยเปล่า ๆเลย แต่ที่พี่เจอนั่นเป็นเด็ก ม.1 ครับ ในใจพี่ลึก ๆ จริง ๆ แล้ว พี่ก็ยังมั่นใจว่า ถ้าเขาเด็กกว่านี้นะ ซัก 7 - 8 ปี หรือต่ำกว่าลงไป พี่ว่าพี่แก้ได้ สอนได้ ให้เขาซึมได้ นะ แต่เขาโตไปหน่อยแล้ว เลยแก้ยาก ถ้าจะแก้จริง ๆ คงต้องเหนื่อยสุด ๆๆๆ ครับ นั่นคือแนวคิดจากประสบการณ์ของพี่ครับ แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตามที ถึงพี่จะคิดเช่นนั้นว่า จริง ๆ แล้ว คำว่า พรสวรรค์ มีอยู่จริง และ มนุษย์เรานั้นฝึกได้ แก้ได้ มีอยู่จริง(แต่อาจต้องเหนื่อย ในรายที่ไม่มีพรสวรรค์บ้างเลย) ก็ไม่สำคุญเท่ากับ พรแสวง หรือ ความขยัน ครับ พี่ยึดมั่นที่สุด " วิริเยน ทุกขม เจติ" บุคคลพึงลุได้ด้วยความเพียร พี่ว่า ตัวนี้สำคัญสุดครับ พี่คิดว่า ใครก็ตามที่มี คำ ๆ นี้อยู่เต็มเปี่ยมในหัวใจ เรื่องการทำอะไรไม่สำเร็จนั้น มิมี ครับ
__________________
The Lost Emic <<-- หนังสือเฉลยข้อสอบระดับประถมนานาชาติ EMIC ครั้งที่ 1 - ครั้งที่ 8 ชุดสุดท้าย หลงมา 
|
|
#6
05 พฤศจิกายน 2001, 13:58
|
|||
|
|||
|
ครับ
ผมต้องขอขอบคุณ คุณ gon มากเลยนะครับ ที่เสียสละเวลา มาตอบหัวข้อของผม ผมว่ามันเป็น idea ที่ดี่มากครับผมยังคิดไม่ถึงเลย ที่จะมีคนนำเสนอ idea แบบนี้ออกมา เป็น รูปแบบ idea ที่มีจินตนาการมากครับ ผมว่ามีโอกาสเป็นไปได้เหมือนกันครับ เพราะว่ายังมีอะไรอีกมากที่มนุษย์เรายังไม่รู้ และไม่มีโอกาสที่จะได้เห็น มนุษย์บนโลกนี้ที่ดำเนินชิวิตแบบ ผู้มีการศึกษานั้นเขาจะเชื่อ ก็ต่อเมื่อ เขาได้เห็นกับตาเขาเองก่อน ถ้าไม่เห็นกับตาหรือหาข้อพิสูจน์ ไม่ได้เขาจะไม่เชื่อ แต่ผมว่ากลุ่มคนเหล่านั้น จำกัดกรอบตัวเองจนเกินไป จนไม่อาจที่จะคิดอะไร ที่มันใหม่ๆขึ้นมา เพราะใช้อวัยวะที่เรียกว่า ตา เป็นตัวตัดสินต้องมีข้อมูลที่พิสูจน์ได้ ก่อนจึงจะเชื่อ จึงหล่อหลอมมาเป็นกระบวนการตั้งแต่ อดีต ยัน ปัจจุบัน อย่างไรก็ดีผมว่าน่าจะเป็นแนวคิดหนึ่ง ที่นำมาอธิบายได้ เกี่ยวกับ สิ่งที่ผมสงสัย และได้ตังหัวข้อไปตอนแรก แต่ถึงยังไงก็คงต้องพยายามกันไว้นั่นล่ะครับ ดีแล้วในโลกปัจจุบันใบนี้ ส่วนตัวผมนั้นถึงแม้จะไม่เก่งเลอเลิศ กับเขาก็ตาม แต่ถ้ามี web ดีๆ ผมก็จะช่วยเผยแพร่ครับผม ตอนนี้ก็มีกลุ่มเพื่อนผมที่ผมไปบอก ได้ติดตาม web ของ คุณ gon และคุณ top เพิ่มขึ้นอีกแล้วนะครับ เขาบอกว่า ดีมากคับ
__________________
ok
|
|
#7
08 พฤศจิกายน 2001, 19:59
|
||||
|
||||
|
ขอบคุณที่ช่วยเผยแพร่เว็บเราครับ
ยิ่งมีคนมากันเยอะเรายิ่งมีกำลังใจครับ อย่างที่ผมเคยกล่าวไว้ ใครที่ติดตามเว็บเรามาตลอด จะเข้าใจครับ ว่าเราต้องการสร้างสังคมหรือเว็บที่เป็นวิชาการ ล้วน ๆ อย่างแท้จริง ไม่มีขนมนมเนย หรือ ของว่าง แต่มีอาหารจานหลัก และ จานใหญ่ ๆ ครับ สังเกตว่าเราจะไม่มีประเภท link ไปเว็บที่เราดูแล้วไม่เข้าท่าครับ เราจะเน้นเรื่อง ความเร็ว คุณภาพ ของข้อมูลและการส่งไลฟ์ไปมา ตอนนี้เราคิดว่าเมนู แบบนี้น่าจะดีที่สุด แต่นับวันยิ่งข้อมูลเยอะ ก็ยิ่งช้าลงเรื่อย ๆ แต่คนที่เครื่องสเป็คเยี่ยม ๆ ควไม่มีปัญหา เราไม่ทำประเภทโผล่มาก็มี flsah บ้าบออะไรก็ไม่รู้ที่บางเว็บทำนะครับ load อยู่ชาตินึง ยังเข้าหน้าแรกไม่ได้เลย แต่หน้าอื่นไม่ใส่ flash ก็เข้าง่าย ไม่รู้ คนทำนี่ฉลาดคิดบ้างหรือเปล่า เรายังขาดแคลนสมาชิกขาประจำอย่างแท้จริง ครับ ส่วนมากเป็นประเภทขาจร ก็เห็นใจครับว่า แต่ละคนคงไม่ค่อยจะว่าง ติดเรียนกันหรือทำอย่างอื่น แต่ยังไงก็พยายามมาแวะบ่อย ๆ นะครับ
__________________
The Lost Emic <<-- หนังสือเฉลยข้อสอบระดับประถมนานาชาติ EMIC ครั้งที่ 1 - ครั้งที่ 8 ชุดสุดท้าย หลงมา
|
|
#8
13 พฤศจิกายน 2001, 17:56
|
|||
|
|||
|
สวัสดีครับ ทีมงาน
วันนี้ว่างแวะมา สักหน่อย ผมได้อ่านบทความใน หัวข้อเรื่อง ปัญหา กับ แนวทางการแก้ไขปัญหา ของคุณ top ดีมากเลยครับ ที่บอกว่าจินตนาการมีส่วนสำคัญ นั้น แล้วก็อ่านไปจนถึงบรรทัดที่ว่า ถ้าใช้วิธีที่สั้นและมีประสิทธิภาพมากกว่า จึงได้ชื่อว่า best solution เท่าที่ผ่านตามาเนี่ยะ ก็เจออยู่คนหนึ่ง ชื่อว่า พินัย ลินวงศ์ ที่เป็นตัวแทนของไทย และได้รับรางวัล อันทรงเกียรตินี้มา ส่วนปีหลังๆมา ผมก็ไม่ค่อยได้ติดตามเท่าไหร่ แล้วนอกจากพินัย แล้ว ยังมีอีกมั้ยครับ ที่ไดรับรางวัลอันนี้ ที่ถามก็เพราะมาช่วงหลัง ผมค่อนข้างห่างเหิน กับ วงการ math พอสมควร ทำให้ลืมๆไปบ้าง แต่ก็ยังเอาอยู่ครับ ขอบคุณครับ
__________________
ok
|
|
#9
13 พฤศจิกายน 2001, 20:37
|
||||
|
||||
สมัยพี่ก็มีคนหนึ่งที่ได้ Best Solution คือพี่ กรกฏ ... (จำนามสกุลไม่ได้แล้ว) หลังจากนั้นก็ไม่ทราบแล้วเพราะห่างเหินจากวงการ math เช่นกัน เริ่มกลับมาหยิบหนังสือคณิตศาสตร์อ่านอีกครั้ง ก็ตอนทำเว็บนี้ละครับ โดยส่วนตัวแล้วจะประทับใจกับ Best Solution หรือไม่ก็วิธีการแก้ปัญหาที่ ไม่เหมือนคนทั่วไป ไม่เหมือนวิธีที่เราใช้กันเป็นประจำ เพราะมันแสดงถึงจินตนาการอันแปลกใหม่ของผู้แก้ ดังจะเห็นได้จากสูตรหรือทฤษฎีต่างๆของนักคณิตศาสตร์ดังๆ ที่ดูแล้วเหลือเชื่อว่า คิดออกมาได้อย่างไร บางท่านก็ไม่ได้ให้คำตอบกับเรา ซะด้วย
__________________
The difference between school and life? In school, you're taught a lesson and then given a test. In life, you're given a test that teaches you a lesson.
|
|
#10
26 พฤศจิกายน 2001, 13:12
|
|||
|
|||
ตอนนี้ คุณกรกฎ (ที่ 1 ประเทศไทย)
ก็ยังเก่ง Math อยู่ นะ เพียงแต่สนใจธรรมมะ มากกว่าน่ะ ลองไปคุยกับเขาได้ที่ลานธรรมมะเสวนา
|
| |
|
|
