ผมก็เคยทำอย่างที่เด็กเวียดนามทำเลย (เป็นมานานแล้ว) ผมจะคิดต่อไปหลายๆวัน ถ้าสุดฝีมือก็จะไปถามครูไม่ก็หยุดแล้วไปเปิดหนังสือดูเผื่อคิดออกบ้าง พ่อผมก็จะให้ไปถามครู แต่ผมจะลองทำดูอีกทีถ้าไม่ได้ก็ถามครูเลย ผมเพิ่งรู้นะว่าเด็กเวียดนามทำอย่างนั้น :confused: :died:
ผมใช้หลักตอนแรกว่า:kaka: :wub:
คิดให้เป็นก่อนที่จะคิดเร็ว:great: :great:
คิดเป็นจะส่งผลไปเรื่อยๆถ้าเราฝึกและความคิดเร็วก็จะตามมาเองครับ:great: :great:


ผมไปเรียนพิเศษมันก็ดีขึ้นบางจุดเท่านั้น ส่วนใหญ่ผมจะไปอ่านเนื้อหานอกๆ ม.3 และม.4 ไม่ก็ ม.5:kiki: :sung:
ถ้าเราตั้งใจมันก็จะดีขึ้น:kaka: :please:
แต่ผมว่าถ้าเรียนพิเศษมันก็จะดีขึ้นสำหรับคนที่เรียนที่โรงเรียนแล้วไม่เข้าใจ ถ้าเรียนเข้าใจแล้วก็ไม่ต้องไปเรียนให้หนักสมองเรา ตัวเราจะต้องพักผ่อนมากๆจะดี หรือจะอ่านเนื้อหาเพิ่มก็จะดีนะครับ
ข้อเสีย:sweat: :mad:
เปลืองเงิน อาจจะไม่คุ้มค่ากับเงินที่เราเสียไปหรือคุ้มค่าสำหรับบางคน มีเวลาพักน้อยลง ทำให้เด็กเบื่อไม่อยากเรียนได้ถ้าเรียนเยอะแรง และจะส่งผลทำให้เด็กหงุดหงิดมาก:mad: เบื่อการเรียน:nooo: :dry: สุดท้ายก็โดดเรียน :sweat: แล้วไม่จบ หางานไม่ได้ จนในที่สุด:unsure: :huh:
ก็ไม่มีเงินกินข้าว เพราะฉะนั้นเราควรไม่เรียนมากจนเกินไป ให้เราแบ่งเวลาไว้ด้วยจะดีมากครับ:great:

จบ......................:kiki: :wub: :) :mad: :unsure: :sweat: :please: :p :sung:

ผมเปรียบเหมือนการทานอาหารอ่ะครับ เรียนพิเศษคือมีคนทำอาหารให้ทาน ซึ่งเมนูอาหารก็เหมือนกันหมด ต่างกันที่เครื่องเคียงเล็กน้อย แต่ที่จะบอกคือ ลองทำอาหารทานเองเอาที่ง่ายๆก่อน ถ้าทำแล้วทานไม่ได้ก็หาคนช่วย ทอดไข่เจียวกว่าจะเก่งก็ต้องมีไหม้บ้าง แล้วพอเก่งแล้วก็ค่อยทำอาหารที่ทำยากขึ้น พอทำอาหารทานเองบ่อยๆก็จะรู้เทคนิคการทำอาหาร ซึ่งอาจจะอร่อยกว่าภัตตาคารก็ได้ เพราะเราเป็นคนปรุงเอง รสชาติของที่ตัวเองทำอร่อยสุดครับเชื่อผม
พอดีหิวครับ {^_^}