|
|
|||||||
| สมัครสมาชิก | คู่มือการใช้ | รายชื่อสมาชิก | ปฏิทิน | ค้นหา | ข้อความวันนี้ | ทำเครื่องหมายอ่านทุกห้องแล้ว |
  |
|
|
เครื่องมือของหัวข้อ | ค้นหาในหัวข้อนี้ |
|
#17
26 สิงหาคม 2006, 13:03
|
||||
|
||||
อืมใช่ครับถ้าทุกห้องเหมือนกันหมด
จะได้ 72 ซึ่งก็เป็นอีก 1 คำตอบ ที่ผมเคยเจอจากเฉลยสักเล่ม  แต่ใจผมก็คิดว่า 1728 น่าจะดูดีที่สุดเพราะยังไง ห้องก็ไม่น่าจะเป็นสิ่งที่เหมือนกันได้ แต่ถ้าแบ่งเป็นกลุ่ม 4 กลุ่ม ค่อยน่าจะเป็น 72 คนออกโจทย์น่าจะคิดอย่างนี้
__________________
เมื่อคิดจะทำอะไร หากคิดมากไป เมื่อไหร่จะได้ลงมือทำ
|
|
#20
26 สิงหาคม 2006, 21:21
|
||||
|
||||
ข้อ 1 ได้ 167 เท่าที่คุณ warut คำนวณครับ.
กรณีที่ 1 : no ศูนย์ : ${3 \choose 1}\frac{4!}{2!} + {3 \choose 2}\frac{4!}{2!2!} + {2 \choose 1}\frac{4!}{3!} = 62$ กรณีที่ 2 : ศูนย์หนึ่งตัว : $3[3! + 3(2)\frac{3!}{2!} + 1] = 75$ กรณีที่ 3 : ศูนย์สองตัว : ${3 \choose 2}[{3 \choose 2}2! + {3 \choose 1}] = 27$ กรณีที่ 4 : ศูนย์สามตัว : 3 รวม 62 + 75 + 27 + 3 = 167
__________________
The Lost Emic <<-- หนังสือเฉลยข้อสอบระดับประถมนานาชาติ EMIC ครั้งที่ 1 - ครั้งที่ 8 ชุดสุดท้าย หลงมา 
|
|
#21
26 สิงหาคม 2006, 23:23
|
||||
|
||||
|
ขอบคุณครับ ต้องให้คุณ gon ออกโรงเองจนได้
ผมคิดได้ 167 แล้วครับ เมื่อกี้คิดผิด  หน้าแตกสุดขีดเลย ไม่รู้ 3ด3ด3 = 9 ได้ไงก็เลยทำให้คำตอบหายไปเยอะเลย  ผมคิดแบบแยกกรณี ขึ้นต้นด้วย 2, 7 และ 5 ขึ้นด้วย 2 มี 53 กรณี (ตอนแรกได้ 35 กรณี หายไป 27 - 9 = 18 กรณี จากการคูณเลขผิด )ขึ้นด้วย 7 มี 53 กรณี (2 ผิด 7 เลยผิดด้วยลอกกันมา  )และขึ้นด้วย 5 มี 61 กรณี รวม 167 ครับ ครบแล้วครับ แต่ดูวิธีคิดคุณ gon ดูง่ายกว่าดีครับ ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ  อ้างอิง:
__________________
เมื่อคิดจะทำอะไร หากคิดมากไป เมื่อไหร่จะได้ลงมือทำ
26 สิงหาคม 2006 23:25 : ข้อความนี้ถูกแก้ไขแล้ว 1 ครั้ง, ครั้งล่าสุดโดยคุณ sck
|
|
#22
27 สิงหาคม 2006, 12:35
|
|||
|
|||
|
เป็นโปรแกรมเก๋ากึ๊กที่รันบน DOS ถึงไม่ได้แนะนำให้ใครใช้น่ะครับ นี่ผมก็ยังห่วงอยู่ว่าต่อไปถ้า Windows ไม่ support DOS แล้ว หรือ Intel CPU รุ่นใหม่ๆ support แต่ protected mode แล้วผมจะทำยังไง คงต้องไปเริ่มหา software แล้วเริ่มเรียนกันใหม่อีก
อีกเรื่องที่คล้ายๆกันคือ programmable calculator ของผมที่เก่ามากๆแล้ว ถ้าพังไป ต้องซื้อรุ่นใหม่ ก็ต้องมาหัดใช้กันอีก และไอ้ของพวกนี้ก็ฝึกใช้ยากเสียด้วย กว่าจะใช้คล่องจริงๆก็ต้องกินเวลาเป็นปีๆเลยครับ
|
|
#23
29 สิงหาคม 2006, 10:39
|
||||
|
||||
จริงครับของพวกนี้กว่าจะใช้คล่องใช้เวลานานพอสมควรแต่ผมว่า ลองดูกับสิ่งใหม่ๆ ก็ไม่เสียหาย แล้วเราอาจพบว่า มีอะไรใหม่ๆที่ดีกว่าเร็วกว่า และไม่ยากอย่างที่เราคิดไว้ในตอนแรก ลองอ่านบทความนี้ดูนะครับ ผมอ่านแล้วชอบครับ(ออกนอกเรื่องคณิตสักนิด) กำแพงหัวใจ ผู้หญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆน่ารักหลังหนึ่งริมทะเล เธออยู่กับสามีของเธอ บ้านหลังนี้มีหน้าต่างอยู่บ้าง แต่ด้านที่หันเข้าหาทะเลกลับไม่มีหน้าต่างเลย มีแต่กำแพงเก่าๆหนาๆอันหนึ่งตั้งอยู่ ผู้หญิงคนนี้เคยเอ่ยขึ้นมาว่า " ถ้าเราทลายกำแพงนี้แล้วสร้างเป็นหน้าต่าง ก็คงจะทำให้รับลมทะเลอันสดชื่นได้เยอะเลย " แต่สามีของเธอบอกว่า " บ้านหลังนี้เก่ามากแล้ว ถ้าเราทลายกำแพงอาจทำให้บ้านทั้งหลังพังลงมาก็ได้ " ผู้หญิงคนนั้นเชื่อฟังสามี และก็ได้แต่เก็บความคิดอันนั้นไว้ในใจ เธอคิดว่าที่เขาพูดก็คงมีเหตุผลที่ดี บ้านที่เก่าแล้ว เราไม่ควรเปลี่ยนอะไรมาก วันหนึ่ง สามีของเธอมาตายจากไปเธอต้องเผชิญหน้ากับการเป็นหม้าย การที่ต้องอยู่คนเดียวเธอไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิตใหม่นี้ ไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยสักอย่าง เพราะเธอไม่แน่ใจว่าการเปลี่ยนแปลง มันจะทำให้เธอต้องเผชิญกับอะไรบ้าง ถ้าเธอออกจากบ้าน ไปหางานทำ ไปสร้างสังคมใหม่ชีวิตของเธอจะพลิกผัน ไปเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้เธอจึงได้แต่อยู่นิ่งๆ ปล่อยให้วันคืนผ่านไปโหยหาอยากให้อดีต กลับคืนมา อยากให้วันคืนเดิมๆย้อนมา ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ในช่วงเวลาเหล่านั้น เธอมักจะฝัน เธอฝันบ่อยๆว่าเธออยากจะทลายกำแพงฝั่งที่ติดทะเลนั้น เธอเตรียมอุปกรณ์ไว้พร้อม แต่ก็ลังเล ไม่กล้าที่จะทำเสียทีเพราะกลัวว่าบ้านจะพังลงมา และทุกครั้งที่เธอตื่นนอน เธอก็จะมาด้อมๆมองๆที่กำแพง ใจหนึ่งก็อยากจะพังมันให้รู้แล้วรู้รอดไปแต่อีกใจหนึ่งก็ยังนึกถึงคำที่สามีบอก " บ้านมันเก่ามากแล้ว เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอก " และในที่สุด เธอก็อดรนทนไม่ไหวเธอเล่าความฝันให้เพื่อนบ้านของเธอฟัง เพื่อนบ้านของเธอเป็นหนุ่มสาวนิสัยดีคู่หนึ่ง เมื่อพวกเขาได้ฟังดังนั้น ก็ไม่รอช้า รีบคว้าอุปกรณ์ต่างๆแล้วมุ่งหน้ามาที่บ้านเธอ พวกเขาลงมือทลายกำแพงนั้นทันที ในขณะที่หญิงเจ้าของบ้านพร่ำอุทานด้วยความหวาดกลัว " ทำแบบนี้จะดีเหรอคะ " " บ้านอาจจะพังลงมาก็ได้ " " นี่ฉันกำลังปล่อยให้พวกคุณทำอะไรกันอยู่ ฉันบ้าไปแล้วรึเปล่า ? " แต่เพื่อนบ้านผู้แสนดีของเธอก็ยังคงลงมือพังกำแพงต่อไปแล้วก็บอกกับเธออย่างอ่อนโยนว่า " บ้านของคุณจะปลอดภัยดี ไม่ต้องห่วง " และในที่สุดกำแพงนั้นก็พังทลายลงมาและบ้านของเธอก็ยังยืนหยัดอยู่อย่างสบาย สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปก็คือ... ลมเย็นๆแสนสดชื่นจากชายทะเลที่พัดเข้ามาในบ้านเธอได้ตลอดวัน ตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้ได้เข้าใจแล้วว่า การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวขนาดนั้น บ้านของเธอ และตัวของเธอไม่ใช่สิ่งที่เก่าเกินกว่าที่จะเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งบ้านของเธอ และตัวของเธอเองเข้มแข็งพอที่จะรับสิ่งใหม่ๆ ถ้าเพียงเธอกล้าพอที่จะยอมให้สิ่งใหม่ๆนั้นเข้ามา คุณล่ะ.............มีกำแพงแบบนี้อยู่ในชีวิตของคุณบ้างไหม ? มีบางสิ่งบางอย่างรึเปล่า..........ที่ลึกๆในหัวใจเรียกร้องอยากจะทำ แต่คุณก็ไม่ยอมทำเสียที เพราะมัวแต่คิดว่านั่นมันไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ชีวิตแบบที่ฉันรู้จัก ไม่ใช่สิ่งที่ฉันวางแผนไว้ว่าจะทำ คุณกลัวว่าเจ้าสิ่งใหม่ๆอันนั้นจะทำให้ชีวิตที่คุณสร้างมาดิบดีจะต้องพังทลายลง คุณกลัวที่จะต้องออกจากความคุ้นเคยเก่าๆออกจากชีวิตแบบเดิมๆที่คุณรู้จักดีมาตลอด ทลายกำแพงนั้นลงเถอะนะแล้วปล่อยให้ สายลมแห่งความสุขพัดเข้ามาในชีวิตของคุณ " อย่าติดกับวันที่ดีเก่าๆ อย่าอยู่กับความคุ้นเคยเก่าๆ อย่าให้วันคืนที่ดีเก่าๆมันทำร้าย เปิดดวงใจของเธอค้นหาสิ่งที่เธอนั้นคอยไขว่คว้า ให้เวลารักษาและพาให้พบ....กับวันใหม่ " ======================================= 
__________________
เมื่อคิดจะทำอะไร หากคิดมากไป เมื่อไหร่จะได้ลงมือทำ
|
| |
| เครื่องมือของหัวข้อ | ค้นหาในหัวข้อนี้ |
|
|
