|
|
#1
25 มกราคม 2002, 23:40
|
|||
|
|||
TIMO
ก็ไม่ได้มาโพสโจทย์เหมือนเคยนะครับแต่อยากจะมาถามความเห็นบางอย่างจากทุกๆท่าน
เนื่องจากผมมีความคิดเกี่ยวกับการแข่งขันคณิตศาสตร์อีกรายการนึงที่น่าจะมี นั่นคือ TIMO ย่อมาจาก Thailand Internet Mathematics Olympiad ที่เป็นการแข่งขันทางอินเตอร์เนท ผมจะเสนอรายละเอียดที่ผมคิดไว้คร่าวๆก่อนนะครับ การจัดสอบปีละ 2 ครั้ง ความรู้ที่จะใช้คือไม่เกินหนังสืออ่านเพิ่มเติมทางคณิตศาสตร์ 5 เล่มของสสวท. กับม.ปลายไม่รวมแคลคูลัส ผู้สอบต้องอยู่มัธยม การสอบผ่านทางemail(ซึ่งผมคิดว่าน่าจะมีวิธีที่ดีกว่านี้) การให้รางวัลก็เป็นประกาศนียบัตร(ว่าได้เหรียญอะไร) การดำเนินการโดยจัดตั้งสมาคมคณิตศาสตร์บนอินเตอร์เนท ซึ่งต้องรวมกลุ่มคนบนอิมเตอร์เนทจากนั้นอาจจะไปขอการสนับสนุนจากสสวท.เพื่อให้การสอบและสมาคมมีความน่าเชื่อถือ เพื่อให้มีเงินทุนและการประชาสัมพันธ์ที่ดี ต่อไปเป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ คือผมรู้สึกไม่ดีนักที่การสอบโอฯของไทยนั้น(ในรอบ1-2) อ.ที่ออกข้อสอบได้นำข้อสอบจากที่ต่างๆมาออก(ของปีล่าสุดผมยังไม่เห็นข้อสอบนะครับเพราะเขายังไม่พิมพ์เป็นหนังสือ) ผมไม่ได้มีเจตนาจะต่อว่าหรือดูหมิ่นอ.ที่ออกข้อสอบนะครับ อ.ที่ออกข้อสอบล้วนมีความรู้ความสามารถ แต่อ.อาจจะไม่ว่างพอที่จะเอาเวลามาแต่งข้อสอบอย่างเดียวโดยไม่ทำอย่างอื่น(อ.ก็มีงานของอ.ใช่ไหมล่ะครับ) และผมยังรู้สึกเป็นพระคุณอยู่เสมอกับความรู้ที่อ.ได้เคยสอนผมไว้ กลับมาต่อนะครับ แล้วเมื่อผมได้ดูข้อสอบของประเทศอื่นผมรู้สึกอิจฉาครับ อิจฉาที่พวกเขามีข้อสอบทางคณิตศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา มีข้อสอบที่แสดงถึงวัฒนธรรมทางคณิตศาสตร์ของตัวเอง ที่ประเทศเราไม่มี และผมก็อิจฉาบางประเทศที่พวกเขามีข้อสอบดีๆหลายชุดมีการสอบดีๆบ่อยมากใน 1 ปี เช่น การสอบทัวร์นาเมนต์ออฟทาวน์ มีการสอบปีละ 2 ครั้ง แต่ล่ะครั้งก็แบ่งเป็น 2 รุ่น แต่ล่ะรุ่นแบ่งเป็นชุดง่ายกับยาก หรือที่รัสเซียนากจากโอลิมปิกของเขาก็ยังมีเซนต์ปีเตอร์เบิร์กMO ฯลฯ ดังนั้นผมอยากให้ประเทศเรามีข้อสอบสักชุด(ต่อปี)ที่เกิดจากคนไทยแท้ๆ ที่แสดงได้ถึงวัฒนธรรมทางคณิตศาสตร์ของเรา โจทย์อาจจะไม่ต้องสวยงามระดับโลกก็ได้ขอเพียงเกิดจาคนไทยจริงๆ และเนื่องจากอยู่ดีๆผมคงไม่สามารถที่จะไปจัดการสอบแบบนั้นให้กับประเทศไทยได้แน่ๆ(ไม่มีสิทธิเพียงพอ) จึงมีเพียงบนอินเตอร์เนทนี่ล่ะครับที่น่าจะทำได้ ซึ่งก็เป็นที่มาของ TIMO นี่ล่ะครับ(ซึ่งก็ใช้ทุนไม่เยอะด้วย) แต่ทุกอย่างจะเกิดได้ก็ต้องมีผู้รับผิดชอบงานใช่ไหมครับ ซึ่งนี่ก็เป็นปัญหาอันนึงล่ะครับ ตัวผมเองแม้เป็นคนคิดแต่ก็ไม่เหมาะที่จะออกหน้าออกตาทำงานนี้แต่ปัญหาตรงนี้คิดว่าแก้ไขได้ไม่ยากถ้ามีการสนับสนุนที่ดีต่อการสอบนี้ และอีกอย่างผมเองก็ยังหากระบวนการสอบที่รัดกุมไม่ได้ ก็ถ้าใครมีไอเดียดีๆก็บอกกันด้วยนะครับ สุดท้ายผมอยากให้แสดงความเห็นกับสักนิดว่า น่าจัดไหม ถ้าไม่ก็บอกเหตุผลสักนิด ถ้าน่าจัดก็คิดว่าเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน มีข้อแนะนำตรงไหนบ้าง หรือจะเมลมาคุยกับผมได้นะครับที่ Mathematica9@lycos.com เรื่องนี้อาจเป็นเพียงความฝันลมๆแล้งๆของผมก็ได้นะครับ แต่ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ผมก็จะพยายามสรรสร้างสิ่งต่างๆเพื่อคณิตศาสตร์ของไทยแน่นอนครับ(คือจะบอกว่าแสดงความเห็นได้เต็มที่เลยครับไม่ต้องห่วง) 25 มกราคม 2002 23:53 : ข้อความนี้ถูกแก้ไขแล้ว 1 ครั้ง, ครั้งล่าสุดโดยคุณ Catt 
|
|
#2
26 มกราคม 2002, 16:30
|
||||
|
||||
"We improve ourselves by victories over ourselves. There must be contests, and you must win."
เรื่องนี้เป็นความฝันอย่างหนึ่งของที่นี่ครับ (เราฝันไว้หลายอย่าง  ) อยากให้ประเทศไทยมีการจัดสอบ แข่งขันคณิตศาสตร์สำหรับ ผู้มีใจรักคณิตศาสตร์มากกว่านี้ โดยเฉพาะการแข่งขันกับตนเอง แบบให้เวลาคิดที่บ้านหลายวัน แล้วส่งคำตอบมาทาง ไปรษณีย์หรือEmail และเมื่อการจัดแข่งขัน เสร็จสมบูรณ์ จะรวบรวมปัญหาพร้อมทั้งวิธีการแก้ปัญหา ที่น่าสนใจทั้งหมดออกนำเสนอในอินเตอร์เน็ตเพื่อ ให้ทุกคนได้ศึกษาแลกเปลี่ยน แนวคิดการแก้ปัญหากันผมไม่แน่ใจว่า การจัดสอบแข่งขันโดยใช้อินเตอร์เน็ตเป็นสื่อ จะได้รับความสนใจมากน้อยแค่ไหน สังเกตจากจำนวนคนที่ใช้อินเตอร์เน็ตและ สนใจในวิชาคณิตศาสตร์ ที่เข้ามายังเว็บของเรา ประมาณร้อยคนต่อวัน กิจกรรมส่วนใหญ่ที่เข้ามาคือ อ่านสรุปเนื้อหา อ่านข้อสอบเอ็นท์บ้างเล็กน้อย มีเพียงส่วนน้อยที่เข้า มาในเว็บบอร์ด และน้อยเป็นอย่างยิ่งที่ เข้ามาร่วมถาม-ตอบ ปัญหาที่นี่ จึงเกิดความสงสัย ว่าสื่อทางอินเตอร์เน็ตไม่เหมาะสมหรืออย่างไร หรือนักเรียนส่วนใหญ่ยังไม่มีความพร้อม ไม่มีอินเตอร์เน็ตใช้  และเนื่องจากมี Feedback กลับมาน้อยมาก (อาจเป็นเพราะเว็บของเรามีคนรู้จักน้อยมาก หรือดูแล้วไม่น่าเชื่อถือ) ทางเราจึงสงบนิ่งไว้ก่อน เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมต่อไป อย่างไรก็ตาม หากใครมีข้อมูล ความคิดเห็นเพิ่มเติม ลองเสนอมาได้ครับ จะรับไว้พิจารณา
__________________
The difference between school and life? In school, you're taught a lesson and then given a test. In life, you're given a test that teaches you a lesson.
|
|
#3
26 มกราคม 2002, 19:01
|
|||
|
|||
|
จากที่คุณTOPตอบแสดงว่าน่าจะมีปัญหาทางด้านการประชาสัมพันธ์ให้คนสนใจใช่ไหมครับ
งั้นผมขอเสนอว่าประชาสัมพันธ์ผ่านโรงเรียนจะworkไหมครับ สมมติว่าได้การสนับสนุนจากสสวท.การส่งจดหมายประกาศการสอบไปที่รร.ย่อมได้รับความสนใจจากรร.แน่ๆและทุกรร.ๆน่าจะมีเนทใช้ จึงขอเสนอการสอบว่าอาจจะเป็นเริ่มสอบเช้าวันเสาร์โดยให้นร.ไปที่รร.แล้วรร.เอาข้อสอบออกมาให้นร.ทำสุดท้ายก็ให้ส่งเป็นemailก่อนเย็นวัน เสาร์หรือเป็นทางไปรษณีย์โดยดูที่ประทับวันต้องเป็นวัน อาทิตย์ ทำนองนี้จะworkไหมครับ
|
|
#4
27 มกราคม 2002, 13:00
|
||||
|
||||
|
น่าสนใจมากครับ แต่วิธีการประชาสัมพันธ์ ถ้าเราใช้จดหมายมันน่าจะเปลืองเงินทุนพอสมควรเลยนะผมว่า ผมว่าส่งเมล์ไปให้ผู้ดูแลเว็บไซต์ของโรงเรียนแต่ละโรงเรียนเลยน่าจะถูกกว่า และก็ตัดปัญหาเรื่องโรงเรียนที่ไม่มี net ได้ด้วย ( มีเว็บไซต์เป็นของตัวโรงเรียนเอง แสดงว่าต้องมี net ใช้แน่ๆ )
คุณ Catt เอาข้อมูลมาจากไหนเหรอครับ หรือเขียนเอง แล้วทำไมใช้หางเสียงว่า "ครับ" อ่าคับ เป็นงง???
__________________
Mmmm ....
|
|
#5
27 มกราคม 2002, 16:06
|
||||
|
||||
|
ขอบคุณครับสำหรับทุกความคิดเห็น ใครมีอะไรก็เพิ่มเติมมาได้อีกครับ เดี๋ยวรอ กร มาแสดงความคิดเห็นและกล่าวสรุปอีกทีละกัน
ปล. น้อง ToT ไม่รู้หรือครับ ว่าคุณ Catt ฝึกวิชาในคัมภีร์ทานตะวันสำเร็จแล้ว 
__________________
The difference between school and life? In school, you're taught a lesson and then given a test. In life, you're given a test that teaches you a lesson.
|
|
#7
27 มกราคม 2002, 17:57
|
|||
|
|||
|
ถ้าฝึกคัมภีร์ทานตะวันสำเร็จน่าจะใช้คำลงท้ายว่า"ค่ะ"มากกว่าครับมิใช่หรือครับ(คุณTOPแซวซะผมอึ้งเล็กๆเลย)
งั้นขอชี้แจงสักนิดล่ะกันที่บางทีลงท้ายว่า"ค่ะ" นั้นเพราะว่าช่วงก่อนๆเวลาโพสบางครั้งให้น้อง+เพื่อนเป็นคนพิมพ์เลยถูกแกล้งเล็กน้อย(แถมเลือกรูปเป็นรูปผู้หญิงอีก) ตอนนี้เลยโพสเองแล้วครับ แล้วจริงๆก็เป็นผู้ชายนะครับ ตอบคุณToTนะครับ เรื่องTIMO นี้ก็คิดเองเขียนเองครับ(ซึ่งก็ตรงกับความคิดของคุณTOPตามที่คุณTOPโพสไว้ว่าเป็นความฝันนึงของคุณTOPเหมือนกัน) ถ้ามีใครริเริ่มทำผมก็ดีใจครับ แต่ถ้าไม่มีก็รออีกสัก 10 ปีแล้วผมจะทำเอง(พูดจริงนะครับ) 27 มกราคม 2002 17:59 : ข้อความนี้ถูกแก้ไขแล้ว 1 ครั้ง, ครั้งล่าสุดโดยคุณ Catt
|
|
#8
27 มกราคม 2002, 18:01
|
||||
|
||||
บอกตามใจจริง ผมไม่เคยคิดคาดหวังกับผู้ใหญ่ของเราในปัจจุบันเลยครับ.
เพราะ ถ้ามันจะพัฒนาจริง ๆ ทำจริง ๆ มันควรจะทำมาเป็นนับสิบ ๆ ปี แล้ว ผมคิดเสมอว่าตัวตนของทุกคน หรือ ตัวของผมเองนี่ล่ะควที่จะเป็นตัวดึง ตัวยก ตัวฉุด อะไรก็ตามที่เราอยากจะทำ อยากจะมี ได้ด้วยตัวของตัวเอง สมาคมคณิตศาสตร์ , สสวท , สอวน ที่เพิ่งเกิด ไม่รู้ซิครับ. ผมรู้สึกว่า องค์กรเหล่านี้ ไม่มีศักยภาพพอที่จะฉุด หรือสร้าง สีสรร ในวงการคณิตศาสตร์บ้านเราให้ดีกว่าเป็นอยู่ อย่างก้าวกระโดดได้เลย ลองพิจารณาตามคำกล่าวของคุณ catt นะครับ และ คนอื่น ๆ . และโดยส่วนตัวผมเองด้วย คำถามประการแรก ก็คือ ว่า การที่เรานำอาจารย์มหาวิทยาลัย มาออกข้อสอบ โดยที่ท่านอาจารย์เหล่านั้น ไม่ว่างพอที่จะทำ เพราะ อาจเป็น ก. เรื่องอะไรผมต้องตั้งใจทำล่ะ ได้เงินดีนักหรือ ผมว่างมากหรือไง ข. ผมไม่เห็นจะต้องไปตั้งใจออกข้อสอบเองเลย สู้ไปหยิบโจทย์แล้วก็ลอก ๆ มา หรือดัดแปลงมา ไม่ง่ายกว่าหรือ ดูจากข้อสอบในการสอบแข่งขันดังกล่าวจะทราบดี หรืออย่างหนังสืออ่านเสริม combinatorics ที่ผมว่าไปนั่นผมหมดศรัทธา ใน สสวท. + อาจารย์แบบนี้แล้ว เราไม่มีองค์การหรือกลุ่มบุคคลที่รักวิชานี้ หรือ ต้องการพัฒนาวิชานี้อย่างแท้จริง ข่าวคราวความเคลื่อนไหว หรือ การพัฒนาต่าง ๆ ไม่มี วารสารของสมาคมคณิตศาสตร์ ลองไปอ่านดู และ ตอบอย่างใจจริงดูซิครับ ว่าให้เกรดเท่าไร ผมให้เกรด 1 ล่ะ project ของผมคิดและคาดหวังไว้มีมากมายครับ และที่ คุณ catt คิดก็เป็นหนึ่งใน โครงการของผมเช่นกันในใจ นั่นล่ะคือจุดที่ผมมาทำเว็บนี้ แต่ว่าปัจจัยหลาย ๆ อย่าง ยังไม่ถึงพร้อม อาทิ เช่น ด้านการเงิน (อย่างที่ผมบอกผมไม่คาดหวังจะได้รับการสนับสนุนจาก องค์กรอื่นหรอกครับ.) ด้านบุคคลที่มีความรู้และเชี่ยวชาญ และ มีความรักเต็มใจที่จะทำงาน ผมกำลังสร้างแขนสร้างขา สร้างรูปธรรมต่าง ๆ ขึ้นมาเป้นตัวเป็นตน ซึ่งหลายคนก็คงทราบแล้วว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่บ้าง แต่ความคิดทั้งหมด คงมีผมคนเดียวที่รู้ คุณ catt ก็เป็นคนหนึ่งที่ผมดีใจได้มีโอกาสมารู้จักกัน และ คุณ catt ก็คงมองเห็นอะไรหลายอย่าง ๆ อย่างที่ผมและหลาย ๆ คนเห็น การสอบแข่งขันที่ควรจะมี กันอย่างเลวร้าย 3 เดือนหนึ่งครั้ง. หรือ วารสารดี ๆ ทรงด้วยความรู้ และคุณภาพที่กลั่นมาจากมันสมองของพวกเราที่รักคณิตศาสตร์ การสร้างตำราที่ดีมีคุณภาพเยี่ยมในทุกระดับชั้น หรือ แม้กระทั่งการจัดค่ายต่าง ๆ ที่จะส่งเสริมให้มีการพัฒนาทักษะความคิดและทัศนคติต่อวิชานี้เปลี่ยนไป ทั้งหมดที่กล่าวมาและอีกหลายอย่าง ผมทำแน่ครับ. กำลังสร้างมันขึ้นมาและรอเวลาอยู่ ผู้ร่วมงาน เทคโนโลยี ความพร้อมของการประชาสัมพันธ์ ด้านทั้งทางสิ่งพิมพ์และ internet ความเห็นของผมอาจจะค่อนข้างสุดโต่งในแง่หลายอย่าง จะเป็นได้งั้นหรือ ทำไมไม่พึ่งองค์กรต่าง ๆ ที่มีอยู่แล้วล่ะ โง่หรือเปล่า หยิ่งงั้นหรือ เก่งนักหรือไง ผมเป็นคนเช่นนี้ล่ะครับ สุดโต่งในแง่ของการคิดในสิ่งที่ผมคิด คือ ผมคิดว่า ถ้าผมจะทำผมต้องทำได้ ผมทำแน่ครับ. กำลังทำอยู่ แต่กำลังรอเวลาถึงพร้อมด้วยปัจจัยเท่านั้นเอง อาจจะไม่ตรงประเด็นคุณ catt เท่าไรก็ขอโทษด้วยครับ. เพราะมุมมองของผมเป็นอีกมุมมองหนึ่ง เพราะผมไม่ชอบไปขอควมช่วยเหลือจากใครเท่าไรนัก ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ส่วนแง่ประชาสัมพันธ์ผ่านทางโรงเรียนต่าง ๆ นั้น ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่น่าจะได้จริงในหลักการเลย. คงต้องใช้ถ้าจะทำจริง ๆ ^ - ^ ฮ่า ๆ Top คัมภีร์ ทานตะวันมัน เรื่องไหนฟะ อธิบายด้วย คนอื่น อ่านแล้วงงแย่เลย
__________________
The Lost Emic <<-- หนังสือเฉลยข้อสอบระดับประถมนานาชาติ EMIC ครั้งที่ 1 - ครั้งที่ 8 ชุดสุดท้าย หลงมา 
|
|
#9
27 มกราคม 2002, 18:57
|
|||
|
|||
|
วันนี้ผมคงได้โพสเยอะสักหน่อยแล้ว
ผมเคารพในความเห็นของคุณgonนะครับ ส่วนตัวผมเองก็มีความเห็นที่ต่างไปบ้างเหมือนกัน ผมคิดว่าการได้รับการสนับสนุนจากองค์กรเช่น สสวท. จะเป็นประโยชน์ต่อการทำงานนะครับ ไม่ว่าสสวท.จะเป็นองค์กรที่ดีไม่ดียังไง สสวท.ก็เป็นองค์กรที่มีบทบาทในการศึกษามากองค์กรหนึ่ง จึงทำให้การสนับสนุนของสสวท.นี้จะเป็นมีประโยชน์อย่างที่ได้บอกไว้น่ะครับ และเราไม่ควรคิดว่าเราต้องพึ่งพาสสวท. แต่ควรคิดว่าเราใช้ประโยชน์จากสสวท.จะดีกว่าครับ ก็ไม่ได้บังอาจแนะนำคุณgonหรอกนะครับ แต่ในฐานะคนที่มีอุดมการณ์คล้ายๆกัน เลยอยากให้ได้เห็นอีกมุมมองนึงที่น่าจะเป็นประโยชน์ในการทำงาน ส่วนในเรื่องอ.ผมไม่มีความเห็นเพิ่มเติมนัก แต่ก็อยากจะบอกว่าอ.ที่ตั้งใจและไม่ได้เป็นอย่างที่คุณกรบอกนั้นก็มีนะครับ ส่วนเรื่องวารสารนั้นก็ต้องทำใจนะครับมันเทียบไม่ได้กับ Mathematics Competition ของออสเตเลีย หรือ Crux ของแคนาดา ฯลฯ อยู่แล้วครับ แต่ผมเชื่อว่าเพื่อนผมหลายคนที่เป็นตัวแทนหรือติดรอบสุดท้ายของการสอบโอลิมปิก ที่กำลังไปเรียนคณิตศาสตร์ที่ต่างประเทศ เมื่อพวกเขาจบปริญญาเอกกลับมา วงการคณิตศาสตร์ของไทยต้องมีการเปลี่ยนแปลงแน่ๆ ที่แน่ๆมั่นใจว่าข้อสอบคงไม่มีการดัดแปลงมาออกแน่ๆ (และหวังว่าเพื่อนๆคงไม่ทำให้ผมหน้าแตกนะเนี่ย) ถึงอย่างนั้นตัวผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะรอเพื่อนๆอย่างเดียว ผมก็พยายามที่จะสร้างความพัฒนาให้มากที่สุดเช่นกันครับ การพัฒนาแบบก้าวกระโดดผมก็อยากให้มีนะครับ แต่ไม่กล้าคาดหวังสักเท่าไหร่นักก็คงต้องค่อยๆพัฒนากันไปน่ะครับ สุดท้ายก็โพสไม่เยอะเท่าไหร่ แถมผมนอกเรื่องเหมือนกัน ยังอยากได้ความเห็นเกี่ยวกับ TIMO อยู่นะครับ ช่วยกันออกความเห็นหน่อยนะครับ
|
|
#10
28 มกราคม 2002, 10:06
|
||||
|
||||
|
ถ้าจะจัดสอบแข่งขันคณิตศาสตร์ที่เป็น TIMO และเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติ ต้องได้รับการสนับสนุนจากสสวท.ครับ แต่หากจะจัดสอบหรือ สร้างมาตรฐานการสอบ ที่เป็นเอกเทศของตนเองขึ้นมา(คล้ายๆกับวัฏจักร) ก็ไม่จำเป็น(แต่จะเหนื่อยแทบขาดใจ) โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า หากได้รับการสนับสนุนจากสสวท. จะทำให้นักเรียนและบุคคลทั่วไปสนใจ และศึกษาในวิชาคณิตศาสตร์ได้มากกว่า (ช่วยยกระดับได้มาก และเร็วกว่า) หลังจากนั้น หากคิดจัดการประลองยุทธที่เป็นของตนเองขึ้นมา ยิ่งไม่มีปัญหา การประลองยุทธครั้งนี้จะ น่าดูชมมาก เพราะเหล่าจอมยุทธทั้งหลาย ได้พากันเร้นกายฝึกวิชา มาพร้อมหน้าแล้ว
ไม่รู้จักคัมภีร์ทานตะวัน ยิ่งไม่คู่ควรกับ กระบี่เก้าเดียวดายของข้า o==]::::::::::::::::::::::::::::::> ผู้ที่ฝึกคัมภีร์ทานตะวัน (หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ คัมภีร์เทวดา) แล้วโด่งดังจนสะท้านไปทั้งยุทธภพก็คือ ตังฮึงปุกป่าย หรือที่เรารู้จักกันดีในนาม ตงฟางปุกป่าย (บูรพาไม่แพ้) o=[]:::::> มีดสั้น o=[]:::::::::::::::::> มีดยาว o==[]::::::::::::::::::::> ดาบ o==]::::::::::::::::::::::::::::::> กระบี่ไร้เทียมทาน ]::::::::::::::::::::::::::::::> ปลอกกระบี่ <:::::[]=o มีดสั้นหันไปอีกทางนึง [|] มีดยาวเมื่อมองจากด้านหน้า [o] กระบี่เมื่อมองจากด้านหลัง o=[]------ มีดสั้นเมื่อมองจากด้านบน
__________________
The difference between school and life? In school, you're taught a lesson and then given a test. In life, you're given a test that teaches you a lesson. 28 มกราคม 2002 10:08 : ข้อความนี้ถูกแก้ไขแล้ว 1 ครั้ง, ครั้งล่าสุดโดยคุณ TOP
|
|
#11
28 มกราคม 2002, 22:15
|
|||
|
|||
|
คุณ Gon และ คุณ Top
ใช่ วิศวะจุฬา เพื่อนของ ป๋อง (Glory) กับ โอ๋ (Natthapol) แห่ง ค่าย O ใช่มั๊ย? สงสัยมานานแล้ว
|
|
#12
29 มกราคม 2002, 20:52
|
|||
|
|||
|
เห็นด้วยทุกอย่าง และอยากให้มีทุกอย่างตามที่พูดไว้ข้างต้นน่ะ ผมคงเป็นคนนึงที่จะให้ความร่วมมือแน่นอน อยากให้ประเทศไทยมีการพัฒนาด้านคณิตศาสตร์เหมือนประเทศอื่นๆที่เจริญแล้วบ้างเหมือนกัน ตำราดีๆที่ผมอ่านก็ text ทั้งนั้นแหละ ข้อสอบต่างๆที่ใช้ทำก็ ...MO ของประเทศออื่นทั้งนั้น อยากให้ประเทศไทยมีบ้างจริงๆ แต่ยังไงตัวคนเดียวคงทำไม่ไหว ผมก็อยากให้ทุกๆคนที่สนใจ มีอุดมการณ์เดียวกัน มารวมพลังกันช่วยให้ฝันนี้เป็นจริงเถอะ
แต่ตอนนี้คงจะยาก เพราะขาดที่ปัจจัยทางการผลิตหลายอย่างและผมก็ยังเพิ่งอยู่ ม.ปลาย อยู่เลย
|
|
#13
04 กุมภาพันธ์ 2002, 18:51
|
|||
|
|||
|
คุณ Numeric Philanthropist ครับ
ผมว่าเป็นไปได้ยากหน่อยครับ อย่าพูดเรื่องไกลเลยครับ ก็หนังสือเรียนคณิตศาสตร์ของเมืองไทยเรา(เป็นประเทศที่ไม่เคยเสียเอกราชให้ใคร) สภาพก็แย่มากแล้วครับ การเขียน การลำดับเรื่อง เรื่องไหนควรเรียนก่อน เรื่องไหนควรเรียนหลัง เช่นเรื่องทฤษฎีบทของปิธากอรัสได้เรียนที่ ม.2 แต่นักเรียนยังไม่ได้เรียนการถอดรากเลย ยังมิหนำยังCopy ไปให้เรียนซ้ำในชั้น ม. 3 อีก (เหมือนกันทุกประการ)แล้วสังเกตุดูยังแต่งหนังสือเรียนลักษณะกักความรู้นักเรียนอีก ลักษณะที่ว่าค่อยๆเรียนไปทีละนิดอีก ก็อย่างนี้เหละครับหลักสูตรของเมืองที่ไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใคร 
|
|
#14
06 พฤษภาคม 2009, 21:06
|
||||
|
||||
|
อ้างอิง:
อ้างอิง:
 อ้างอิง:
... ตอนนี้ก็เห็นมีวรสารคณิตศาสตร์เล่มหนึ่งที่ออกทุกเดือนเป็นที่นิยมของชาวคณิตศาสตร์ไม่ใช่หรือครับ? My Math อย่างว่านะครับคนเราเวลาจะทำอะไรซักอย่างเรามักจะต้องพึ่ง 3 อย่างคือ แรง เวลา แล้วก็ ตังค์ อย่างที่เค้ามักจะพูดว่า ตอนมีแรง มีเวลา ก็ไม่มีตัง(วัยหนุ่มไฟแรง) ตอนมีแรง มีตังค์ ก็ไม่มีเวลา(วัยกลางคน ใช้เวลาส่วนใหญ่กับการหาเงิน) ตอนมีเวลา มีตังค์ก็ไม่มีแรง (วัยแก่) ปล. ผมเอาใจช่วย ทั้งคุณ Catt คุณ TOP และคุณ gon ที่จะสร้างฝันให้เป็นจริง 06 พฤษภาคม 2009 21:13 : ข้อความนี้ถูกแก้ไขแล้ว 1 ครั้ง, ครั้งล่าสุดโดยคุณ หยินหยาง
|
|
#15
09 พฤษภาคม 2009, 10:11
|
|||
|
|||
|
ในประเทศไทย คณิตศาสตร์ ถือว่าไม่สำคัญ เพราะในการเรียนการสอนระดับมหาวิทยาลัยก็พยายามจะลดทอนวิชาคณิตศาสตร์ให้น้อยลง คนไทยส่วนใหญ่มีค่านิยมต่อคนที่เรียนคณิตศาสตร์ไม่ดี เช่น พอถามว่าเรียนคณิตศาสตร์ ก็มักจะได้รับคำตอบว่า ไม่มีคณะอะไรจะเรียนแล้วหรือไง หรือคำตอบว่าเป็นครูเหรอ จนจะตาย เป็นต้น ซึ่งค่านิยมเหล่านี้เป็นสิ่งที่บั่นทอนให้คนในประเทศไม่สนใจและใส่ใจต่อคณิตศาสตร์ ลำพังประเทศไทยก็ไม่ได้เน้นอะไรอยู่แล้วนอกจาก ส่งออกอาหารและการท่องเที่ยว อีกไม่กี่ปีข้างหน้านับจากนี้ ประเทศไทยจะแย่ลงมากครับ ก็หวังว่าผู้มีอำนาจหรือหลายๆ ภาคส่วนของสังคมจะมองตรงจุดนี้บ้าง เพื่อให้อะไรๆ มันดีขึ้น
|
  |
|
|
